vrijdag 25 december 2020

Fijne Feestdagen

 


Lieve allemaal,

Ik wens jullie een fijne kerst en bovenal een heel gezond en gelukkig nieuwjaar!

Wij vieren kerst zoals zovelen in kleine kring dit jaar, maar met een nieuw breiwerk op de pennen ben ik tevreden.
En een jaarwisseling zonder vuurwerk is helemaal niet zo erg als je een rieten dak op je huis hebt.

Ik hoop dat het voor iedereen toch een gezellige tijd wordt, ook al is het anders dan anders en zie jullie weer in het nieuwe jaar!

Marie-Louise


zaterdag 19 december 2020

Gebreide sloffen voor in de winkel

Eerst wil ik dit blogje even beginnen met alle klanten te bedanken die ons zo steunen! Nu de winkel dicht is worden er heel veel kerstpakketten en andere cadeaus telefonisch besteld, die wij dan vervolgens thuis bezorgen. Het is echt hartverwarmend en zo fijn dat onze winkel op deze manier kan blijven draaien.
In plaats van klanten in de winkel staan er nu overal kerstpakketten en bestellingen in dozen en tasjes. Wel heel anders hoor, je mist de gezellige kerstsfeer, maar ook weer bijzonder.

Thuis waren alle breiprojecten af, dus ik begon een paar voorbeeldsloffen te breien voor in de winkel. Tot ik halverwege de tweede slof bedacht dat dat eigenlijk zinloos was. Geen klant te bekennen in de winkel, dus die sloffen liggen daar best wel eenzaam te zijn. Nou ja, hopelijk gaat het na 19 januari weer beter en mag de detailhandel weer open, we gaan het allemaal wel zien!

Voor nu dus toch maar even een foto van de sloffen, zijn ze niet helemaal voor niets gebreid.


Ik breide ze met Scheepjes Peru, op naald nummer zes. Doordat ik een dunne naald gebruik voor dit type garen, worden de sloffen lekker stevig en warm. Ik gebruikte precies één bol en hield een paar meter garen over. De sloffen werden maat 39/40.


Het patroon van de sloffen vind je HIER

Nu maar weer op zoek naar een ander leuk projectje om de kerstdagen mee door te komen.
Voor nu een fijne dag toegewenst en houd je taai!

Marie-Louise

woensdag 16 december 2020

Sokken breien in maat 41/42

Heel lang dacht ik nog, nou dat coronavirus, daar hebben we nog niet zo'n last van. Maar helaas, afgelopen maandag moest ook onze winkel sluiten. En ook mijn neef belandde in het ziekenhuis aan de beademing. Gelukkig gaat het nu weer iets beter met hem, maar spannend was het zeker.

Wat de winkel betreft hopen we er maar het beste van. Gelukkig zijn er ook klanten die een bestelling bij ons plaatsen en dat bezorgen wij dan in het dorp of de omliggende dorpen. Zo houden we het hoofd hopelijk boven water. 

En het gekke met die stress is, ik val een soort van stil. Sommige mensen gaan misschien als een gek aan het breien of haken, maar bij mij verdwijnt elke vorm van inspiratie. Ik heb niks op de pennen staan en loop maar een beetje door mijn bolletjes wol te roeren om te bedenken wat ik eens zal maken. Nou ja, het zal wel weer komen.

Als enige heb ik de afgelopen week nog wel een paar herensokken afgemaakt. Niet in de gebruikelijk maar 39/40 die ik meestal brei, maar dit keer één maatje groter, maat 41/42. En om niet te vergeten hoe ik dat gedaan heb hierbij even een korte uitleg.

Benodigdheden:
100 gram sokkenwol (4 draads, dus geschikt voor naald 2,5)
5 sokkennaalden van 2,5mm

Opzetten: 64 steken, verdeeld over vier naalden als volgt: 17, 16, 16 en 15 steken. Dan de ronde sluiten door 1 steek van de 16 steken op de naald met 15 steken te breien. Nu staan er op elke naald 16 steken en kan je beginnen met de boord.

Ik breide 25 naalden boordsteek 2r, 2av en vervolgens 50 naalden tricotsteek voor het been. Je kan dit natuurlijk naar eigen inzicht aanpassen.

Daarna volgde de grote hiel over 32 steken. Ik breide 31 pennen grote hiel (Je neemt het aantal steken minus 1, en dat wordt dan het aantal naalden voor de grote hiel).

Vervolgens de kleine hiel, die verdeel je in gedachte in 3 stukjes van respectievelijk 10, 12 en 10 steken. Ik schrijf het even helemaal uit, dat is wel zo makkelijk:
Naald1: 1ra, 18 av, 2avs, 1av, keer
Naald2: 1ra, 7r, 1aro, 1r, keer
Naald3: 1ra, 8av, 2 avs, 1 av, keer
Naald4: 1ra, 9r, 1 aro, 1r, keer
Naald5: 1ra, 10av, 2 avs, 1 av, keer
Naald6: 1ra, 11r, 1 aro, 1r, keer
Naald7: 1ra, 12av, 2 avs, 1 av, keer
Naald8: 1ra, 13r, 1 aro, 1r, keer
Naald9: 1ra, 14av, 2 avs, 1 av, keer
Naald10: 1ra, 15r, 1 aro, 1r, keer
Naald11: 1ra, 16av, 2 avs, 1 av, keer
Naald12: 1ra, 17r, 1 aro, 1r, keer

1ra = 1 steek recht afhalen
2avs = 2 steken averecht samenbreien
1 aro = 1 steek recht afhalen, 1 steek recht breien en de afgehaalde steek over de rechtgebreide steek halen.

Als alles goed is gegaan heb je nu 20 steken over.

Voor de hielspie nam ik per kant 16 steken op. Ik breide de hielspie tot er weer 6 steken per naald stonden. Dan heb je in totaal weer 64 steken op de naalden en kan je deze weer gelijk verdelen zodat er weer 16 steken per naald zijn. Dan kan je aan de voet beginnen. Ik breide 55 rondes tricotsteek voor de voet, toen was hij lang genoeg en daarna gewoon de teen breien zoals je gewend bent.

Een uitgebreide uitleg vind je hier: Uitleg sokken breien. En als je dan het aantal steken aanpast zoals hierboven krijg je vanzelf een paar sokken in maat 41/42.


Fijne dag!
Marie-Louise


dinsdag 8 december 2020

Koud weer, warme voetjes

Met dit gure weer kan ik echt behoefte hebben aan een paar lekkere warme sokken of sloffen, vooral als je 's avonds stil op de bank zit. Sokken die heb ik wel, maar een paar zelfgebreide sloffen ontbraken nog. Op internet zag ik allerlei leuke exemplaren voorbij komen en het zag er niet al te moeilijk uit, dus afgelopen week deed ik een poging om zelf een paar sloffen te breien.


Ik gebruikte de wol die ik over had van het gebreide IJslandse kussen. Het is Lettlopi van Istex. Ik werkte met een dubbele draad en breinaalden nr 6, zo krijg je een lekkere dikke en stevige sloffen die hopelijk een tijdje meegaan.

De Slof:
Ze 26 steken op met dubbele draad en naald nr 6. Brei 30 naalden recht. Je hebt nu achterkant van de slof gebreid. Je kunt nu op twee manieren verder breien. 


1. Sluit de 26 steken nu tot een cirkel en brei nogmaals 20 naalden recht. Omdat je nu in het rond breit wordt dit vanzelf tricotsteek. In de volgende naald brei je steeds twee steken samen (13 steken op de naald). Dan brei je weer ronde recht en vervolgens brei je nogmaals telkens twee steken samen. Vervolgens knip je de draad af en trekt deze door de overgebleven steken. Even afhechten en je teen is klaar. Nu hoef je alleen nog de hak te sluiten door de stof dubbel te vouwen en dicht te naaien. En klaar is je eerste slof.

2. Als je niet zo dol bent op "in de rondte breien", ga je na de 30 naalden recht gewoon door met breien. Je breit dan 20 naalden tricotsteek. In de volgende naald brei je steeds twee steken samen (13 steken op de naald). Dan brei je weer ronde recht en vervolgens brei je nogmaals telkens twee steken samen. Daarna knip je de draad af en trekt deze door de overgebleven steken. Nu moet je de bovenvoet nog even dichtnaaien. Dat doe je tot aan de ribbelsteek. Als laatste moet je de hak nog sluiten door de stof dubbel te vouwen en dicht te naaien. En klaar is je eerste slof.

Beide methoden voldoen prima, bij de eerste methode hoef je één naadje minder te sluiten omdat je in de rondte breit. De sloffen zijn makkelijk aan te passen aan de grootte van je voeten. Bij langere voeten gewoon iets meer naalden tricotsteek breien en bij grotere voeten een paar steken meer opzetten om een grotere slof te krijgen. Er zit ook behoorlijk wat rek in, dus ze passen al snel. De sloffen die ik gebreid heb zijn ongeveer maat 39. Mijn dochter met maat 38 past ze en ik met maat 40 krijg ze ook nog aan mijn voeten.

Het is nog zeker twee weken tot aan kerstmis, dus als je een beetje doorbreit kan je nog voor de hele familie sloffen onder de kerstboom leggen.


Fijne dag!
Marie-Louise


maandag 30 november 2020

Pompoensoep met appel

Vandaag oogstte ik mijn laatste twee Spaanse pepers. In april kreeg ik voor mijn verjaardag twee plantjes van mijn zoon en tot vandaag aan toe kon ik pepertjes oogsten. Maar toen ik vanmiddag in de kas kwam zag ik dat de peperplant bevroren was. Het is nu echt te koud geweest, dus ik heb de laatste twee pepertjes eraf geplukt. 


En omdat het zo'n gure dag is heb ik er gelijk maar eentje in een lekker pompoensoepje verwerkt. Zo'n warm soepje kan je wel gebruiken met dit weer.

In mijn pompoensoep doe ik altijd een paar appeltjes, liefst een beetje zure. Ik vind pompsoep best wel zoet en een zuur appeltje is dan een mooi tegenhanger.
Zo'n soepje kan eigenlijk niet mislukken.


Men neme:
1 pompoen, 2 a 3 uien, 2 appeltjes, een teentje knoflook, een spaanse peper, een stukje gember, een eetlepel kerrie en een paar groentebouillonblokjes.

Pak een soeppan en snipper en fruit de ui in wat olie, voeg de knoflook toe en de appel in blokjes (hoef je niet te schillen). Laat een beetje zacht worden en voeg dan de gember toe en de eetlepel kerrie. Nog een beetje laten prutten en ondertussen de pompoen schoonmaken. Ik halveer de pompoen en schep de zaden met aanverwante prut eruit. De pompoen was ik goed schoon, maar zo'n oranje pompoen schil ik niet. Het schilletje wordt heel zacht tijdens het koken, dus dat scheelt weer een hoop gedoe. 
Dan de pompoen in blokjes snijden en ook in de pan doen. Nu zoveel water toevoegen tot de pompoen net onder staat (ik meet altijd even hoeveel water ik erbij doe) en dan per halve liter water een bouillonblokje toevoegen. 


Vervolgens alles lekker zachtjes laten koken. Na 20 a 30 minuten even proeven of de pompoen zacht is. En dan komt het leukste werkje, hup de staafmixer erop en de pompoenbrei verandert in een heerlijk soepje. Tijd om te proeven. Als het te flauw is nog een stukje bouillonblok toevoegen en eventueel nog wat meer kerrie. Djintan is ook lekker, of voor wat meer pit nog een beetje cayennepeper toevoegen.


En dan opdienen in mooie kommen met een lekkere klodder crème fraîche. Mmmmmm!


De kledder die je zojuist uit je pompoen geschept hebt zit vol pompoenpitten. Die pompoenpitten kan je prima pellen en daarin zit dan zo'n pompoenzaadje. Die zijn heel gezond en nog lekker ook, kunnen prima door de muesli of door een notenmengsel. Het is alleen wel een hele klus om die pompoenpitten te pellen. Het gaat het beste met een schillenmesje, maar het valt niet echt mee, die zaden zijn namelijk nogal glibberig. Ook eerst drogen en dan pellen blijft een lastig karwei. Kortom, echt een klusje om tijdens een gezellige lockdown te doen..........

Fijne dag!
Marie-Louise






maandag 23 november 2020

Kerstkussentwijfel

Als je even op internet rondneust kom je de mooiste dingen tegen. Zo zag ik een tijdje geleden dit patroon van Catherine Noronha op Ravelry. Ik vond het gelijk heel erg mooi en maakte een versie in rood en wit. Alleen was ik zo eigenwijs om andere, vooral dunnere, wol te kiezen. En ja, dan krijg je ook een kleiner kussen, logisch natuurlijk. Het hele lapje meet nu maar zo'n 20 bij 20 centimeter en dat wordt wel een heel zielig kussentje op de bank. Dus toen sloeg het toe, de kerstkussentwijfel. Maak ik een grote rode rand eromheen, of een wit-rood-gestreepte rand, of iets met witte sterretjes, of........haal ik de hele zaak uit en gebruik ik dan een dubbele draad.




Tja, voorlopig heb ik dit project maar even opzij gelegd en ben gewoon lekker een paar sokken aan het breien. Maar ik moet wel een besluit nemen, want voor je het weet is  kerst alweer voorbij en dan heb ik nog steeds geen kussen.... (En eigenlijk weet ik het al, gewoon uithalen en opnieuw doen met een dikkere draad, maar daar heb ik nog even de moed niet voor).

Fijne avond!
Marie-Louise


vrijdag 13 november 2020

Mandarijnenlikeur voor kerstmis

Ieder jaar, als het bijna kerstmis is, denk ik "leuk om een stukje te schrijven over zelf likeur maken" en ieder jaar ben ik daar dan ook weer te laat mee. Want likeur moet je wel een paar weken voor kerst maken om de smaken lekker in te laten trekken. Ben je te laat, dan heb je een heel slap drankje met de kerst. Maar dit jaar ben ik zomaar op tijd! De basis is heel gemakkelijk. Je neemt 1 liter alcohol (jonge jenever, brandewijn of wodka oid) en daarbij doe je 100 tot 300 gram suiker (ik doe liever niet teveel, erbij doen kan altijd nog). Dan kies je de overige ingrediënten die voor de smaak zorgen. Je mikt alles bij elkaar in een mooie pot met deksel en zet het dan weg in het donker. Dan is het een kwestie van wachten en af en toe even schudden. Na een week of vijf heb je al een heel aardig drankje. Je kan de inhoud van de pot dan zeven en in mooie flesjes doen, maar als het langer blijft staan is dat ook geen bezwaar.


Dit jaar koos ik voor mandarijnenlikeur. Ik nam 500 ml jonge jenever, 100 gram suiker, 3 schone mandarijnen en 1 kaneelstokje.


Ik liet alles in een pot vallen en schonk de jenever erover heen. Daarna ging het de bijkeuken in. Nu maar afwachten en af en toe even kijken of het al een mooi kleurtje krijgt. Ik ben benieuwd!

Eerder maakte ik ook al koffielikeur en likeur van zwarte bessen. Het leuke is dat het eigenlijk niet kan mislukken en dat je zelf allerlei smaken toe kunt voegen, bijvoorbeeld kruidnagelen of steranijs.

Voor de liefhebber hierbij ook het recept van de koffielikeur die mijn moeder altijd maakt:

1 liter jonge jenever
400 gram bruine kandij
8 zakjes vanillesuiker
160 koffiebonen (dat lijkt heel veel, maar er zit veel meer in 1 pak bonen)
Doe alles in een pot met deksel, even schudden en wegzetten. Na zes weken is de likeur klaar.

Dus als je het ook wil proberen, wacht niet te lang, dan heb je met kerst je eigen likeurtje bij het kerstdiner.

Fijne dag!
Marie-Louise


vrijdag 6 november 2020

Gehaakte kerstkrans

 Als je een winkel hebt loop je altijd op de seizoenen vooruit. Zo hebben we een paar maanden geleden al de zomercollectie babykleding besteld en afgelopen week zocht ik de chocolade uit voor pasen, valentijn en moederdag. Ondertussen vult onze winkel zich met winter- en kerstdecoratie. We merken dit jaar echt dat mensen extra behoefte hebben aan een knus en gezellig huis. De kaarsen zijn niet aan te slepen, om maar een voorbeeld te noemen. Ook haakte ik de afgelopen weken alvast een kerstkrans die nu in de winkel hangt als voorbeeld, dan heb je nog genoeg tijd om er zelf ook eentje te maken voor de kerst, mocht je dat willen.


Als basis gebruikte ik een metalen cirkel (die hadden we met pasen ook al, toen versierde ik deze met paaskuikentjes). 

Vervolgens zocht ik op internet en in mijn boeken naar patroontjes van  allerlei blaadjes en bloemetjes. En uit de tuin haalde ik een paar takjes die uit de beuk gewaaid waren.


Ik schikte de hele rataplan op de krans tot ik het een mooi geheel vond en lijmde vervolgens alles vast met mijn lijmpistool. Dat leek me handiger dan alles vastnaaien (en het gaat ook een stuk sneller natuurlijk).

Voor mijn blaadjes en bloemetje heb ik dankbaar gebruik gemaakt van de patroontjes van Lucy van Attic24. Zij heeft op haar blog allemaal gratis patronen staan, echt geweldig.


Ook gebruikte ik het boek 100 Bloemen om te haken en te breien. Daarin staat onder andere het patroon van het hulstblaadje en de misletoe.

Na twee avondjes freubelen was ik tevreden over het resultaat.


Bijna zonde dat hij nu in de winkel hangt en nu maar op naar het volgende projectje.

Fijne dag!
Marie-Louise





zondag 1 november 2020

Breien en bouwen

Ondanks de semi-lockdown weten we ons hier thuis nog steeds goed te vermaken. Het spontane contact met je medemens en familie is wel een beetje verdwenen, dat is jammer natuurlijk. Ik zou wel weer eens graag bij mijn broer en schoonzus in Duitsland op bezoek willen, maar dat doen we nu maar even niet. En ook boodschappen doen met mijn moeder staat op een laag pitje. Ze is nu 84 jaar en zit van schrik vooral binnen. Wat dat betreft hoop ik dat we snel van die verdraaide Corona verlost zijn. Daar staat tegenover dat we wel meer tijd over hebben voor de dingen in en om het huis. Ik breide voor mijn doen in een sneltreinvaart een nieuw truitje en manlief (die normaal gesproken veel van huis is) bouwde in zijn vrije uurtjes een nieuw afdakje voor de aanhanger. Zo zie je maar, ieder nadeel heeft zijn voordeel.


De wol is Ecopuno van Lana Grossa. Voor dit truitje gebruikte ik 5 bollen van 50 gram en breinaald 3,5 mm. De trui wordt van bovenaf in het rond gebreid, uit één stuk. Dat is een hele mooie manier van breien waarbij je geen naden hebt. Ik heb de schouderpas wel wat langer gemaakt want het patroon was iets te krap voor mij en daardoor had ik net genoeg wol. Ook moest ik nog iets doen met verkorte naalden, maar daar snapte ik niet zoveel van (het boekje is in het Duits, dat hielp ook niet echt mee). Dus die verkorte naalden heb ik maar gewoon weggelaten en eerlijk gezegd mis ik ze nog niet.

Dit is het boekje wat ik gebruikte met alleen maar patronen voor top-down truien en vestjes en daarnaast nog een mooie sjaal en muts. Ik ga er vast en zeker nog iets uit maken.


En hier ikzelf als fotomodel. Zo'n selfie maken is een hele kunst die ik niet direct onder de knie had. Gelukkig had ik een dochter achter de hand die aanwijzingen gaf. Je telefoon scheef voor de spiegel houden mam, en dan zelf zo gaan staan dat je weer op de telefoon te zien bent. Dat viel nog niet mee, we hebben er hartelijk om gelachen.


Beetje bleekjes deze foto, maar hierop kan je goed zien dat de schouderpas gewoon in tricotsteek is gebreid. De rest van het lijf brei je in een klein kriebelsteekje, niet moeilijk, maar wel leuk om te zien.

Terwijl ik binnen worstelde met het maken van een geslaagde foto, legden man en zoon de laatste hand aan het afdakje.

Samen dakpannen neerleggen gaat echt drie keer zo snel als in je eentje.

Het is een laag afdakje, maar precies goed voor onze aanhanger, die kan daar dan mooi droog staan. De grote kapschuur kunnen we dan gebruiken voor onze houtvoorraad. Het hout staat nu overal en nergens opgestapeld met stukken zeil eroverheen; niet zo mooi om te zien. 

Dus al met al weer een paar projecten afgerond. Kunnen we weer aan iets nieuws beginnen. Ik ben nog een kerstkrans aan het haken, die moet nu ook maar eens afgemaakt worden.

Fijne dag en houd je taai!
Marie-Louise











dinsdag 20 oktober 2020

Iets van bijna niets: LP's op de muur

Sinds een paar weken woont dochter 2 op kamers. Gelukkig niet ver weg, maar gewoon in Groningen. Dus eigenlijk voelt het of ze nog heel dichtbij is, in 20 minuten staan we bij haar op de stoep, of zij bij ons. Ze heeft samen met een vriendin een leuke bovenwoning in de stad betrokken. De afgelopen weken hebben we alles goed schoongemaakt, geverfd en waar nodig een nieuw laminaatje gelegd. En daarna kon het inrichten beginnen. De dames hadden van alles en nog wat verzameld via internet, de kringloopwinkel en familieleden met teveel spullen. Alleen hun kleine eetkamertje had maar 1 tafel en 2 stoelen. Best wel kaal en saai dus. Maar daar hebben ze iets op gevonden. Via marktplaats konden ze 4 gekleurde stoelen ophalen, helemaal gratis. Achterop de fiets hebben ze ze zelf naar huis getransporteerd. Dat leek al een stuk beter. Toch bleef de muur nog wel erg kaal en wit, maar daar vonden ze ook iets leuks op. Ze gingen naar de kringloop en hadden een rol dubbelzijdig tape nodig, verder wilden ze niets zeggen. Uiteindelijk stuurde ze me vol trots een foto van het resultaat.



1 gratis tafel van opa, gratis stoelen via marktplaats
en 9 LP's van de kringloop aan de  wand, kosten: € 5,75
Ik doe het ze niet na.


Ik vond het een heel origineel en leuk idee (ze zullen het wel op pinterest hebben gezien ofzo). Dus daarom deel ik het graag met jullie. Heb je een kale muur, dan tover je hem in een handomdraai om tot een mooie hippe wand.

Met al dat geklus van de laatste tijd kwam er niet zoveel van handwerken, maar nu de avonden weer langer worden (of moet ik zeggen, donkerder) pak ik mijn breipennen weer op. Ik heb een truitje op de pennen staan, maar vrees dat ik niet genoeg wol heb en ben nog iets aan het haken voor kerst. Wordt vervolgd.

Fijne dag!
Marie-Louise





donderdag 8 oktober 2020

Gebreid kussen van IJslandse wol

 


Eigenlijk breide ik helemaal geen kussen, ik breide een omslagdoek. Maar omdat ik een nogal stevige wol uitkoos werd het geen omslagdoek, maar een soort deken. Dus na veel zuchten, brommen, wikken en wegen vroeg mijn man verlekkerd: "Zal ik je even helpen met uithalen?" Ik hakte de knoop maar door, echt tevreden was ik toch niet, uithalen maar! En toen had ik natuurlijk allemaal wol over waar ik toch iets mee moest. Zo werd het dus een kussen. 


Ik gebruikte 3 kleuren Lettlopi, donkerblauw voor de achtergrond en lichtblauw en lichtgroen voor het ingebreide patroon.
Verder koos ik voor een rondbreinaald nummer 4, dan wordt je breiwerk vrij strak en dat vind ik mooi voor een kussen.
Ik zette 145 steken op, 144 voor het patroon, gevolgd door 1 steek averecht zodat je weet wanneer je aan de volgende ronde moet beginnen. Je ziet eigenlijk niets van deze averechtse steek, maar tijdens het breien is het een fijn houvast.

Het motief komt uit het boek "Uradale shawls" van Marja de Haan. Echt een mooi boek met prachtige omslagdoeken. Je zou er ook hele mooie dekens van kunnen maken, of zoals ik gedaan heb, een kussen.


Dit is het motief op papier, 12 steken die je 12x herhaald, dus in totaal 144 steken. (+1 steek averecht).
Ik breide het hele motief 9x (dus 18 ruiten boven elkaar) en toen was mijn kussen zo'n beetje vierkant.
Daarna stopte ik er een veren kussen in van 40x40 cm en naaide de boven en onderkant dicht. 
Ja ik weet het, nu kan ik het binnenkussen er niet uithalen, maar ik vond dit gewoon het mooist lijken. Als ik het ooit wil wassen zal ik het kussen dus open moet maken, nou ja, dat zien we dan wel weer.

Het was een heerlijk projectje om te doen. Als ik tijd overheb wil ik ook nog een paar kussens breien in kerstkleuren. Maar ik vrees dat dat misschien niet meer gaat lukken voor de kerst.

Fijne dag!
Marie-Louise



donderdag 17 september 2020

Appeltjes Sokken

Eigenlijk ben ik best wel dol op de herfst, zeker als het zo mooi begint als dit jaar. Ik houd van de kleur van het licht en de spinnen 's ochtend met hun mooie spinnenwebben. En als je dan wat in de container gaat gooien en je bent nog een beetje slaperig loop je met je hoofd zo in zo'n spinnenweb. Brrrrrrr. (Dit verhaal was trouwens bedoelt als inleiding op de sokken die ik gebreid hebt, maar het leidt nergens toe vrees ik).

Onder het breien zit ik dan een naam te verzinnen voor de sokken, groene dit keer. Grassokken misshcien, tja, dat is het niet helemaal, maar wat dan? Tot we dit weekend appelen gingen plukken bij mijn broer en schoonzus (eigenlijk vierden we een verjaardag, maar wij zijn niet van die stilzitters, dus gingen we lekker wat doen in de tuin). Ik kreeg ook een kist appelen mee naar huis. En toen wist ik het; appeltjes-sokken!


Ik nam het bolletje wol mee van een kleine vakantie in Duitsland. Geen beter souvenir dan een bolletje wol. Het reliefpatroontje heet de zandsteek.

Ik breide de sokken als volgt:
60 steken opzetten met naalden 2,5 mm.
15 pennen boordsteek (1r, 1av)
60 pennen zandsteek
Dan de grote en de kleine hiel en de hielspie
Vervolgens weer 55 pennen voor de voet. De 30 steken van de voorvoet breide ik in zandsteek, de 30 steken van de zool breide ik in tricotsteek.
En als laatste de teen, gewoon in tricotsteek.




De zandsteek gaat als volgt:
naald 1-  recht
naald 2 - 1r, 1av (dit de hele naald herhalen)
naald 3 - recht (of averecht als je niet in het rond breid)
naald 4 - 1av, 1r (dit de hele naald herhalen)

Voor de sok zelf gebruikte ik mijn basissokkenpatroon: Uitleg sokkenbreien

En zien jullie trouwens die mooie sockblockers? Die heb ik gekocht bij onze wolleverancier en ik ben er heel blij mee, ik vind het schaapje zo lief. Eerder had ik er al een paar gemaakt van een stuk karton, maar deze zijn lekker stevig. Als je een beetje handig bent met de figuurzagk zou je ze natuurlijk ook zelf kunnen maken. Maar daar heb ik geen tijd voor, ik moet breien! Het volgende werkje staat alweer op de pennen.

Fijne dag!
Marie-Louise


woensdag 2 september 2020

Kweek je eigen pannenkoekplant

Ik mag graag een beetje rondkijken op Funda. Lekker loeren in andermans huis en soms doe je ook nog leuke ideeën op. De huizenverkopers proberen allemaal hun huis zo opgeruimd en voordelig mogelijk op de foto te krijgen en het valt me op dat ze dat in grote getale doen door één muur groen te verven en dan op een strategische plek wat kamerplanten neer te zetten. Eén kamerplant is daarbij vooral favoriet; het pannenkoekplantje. Nu vind ik dat zelf ook een aandoenlijk leuk plantje en ook zo fotogeniek. Dus een maand of twee geleden toog ik naar het tuincentrum om zo'n plant aan te schaffen. Jeetje zeg, wat zijn die duur! Dus kwam ik thuis met één piepklein exemplaar, die viel nog net binnen het budget. Ik gaf het plantje een grotere pot met nieuwe potgrond en de weken daarop werd ze (of hij) helemaal vertroeteld. Dat wierp zijn vruchten af, ze groeide als kool en als klap op de vuurpijl produceerde ze een paar mini-pannenkoekplantjes voor mij.


Kijk, hier is ze: Pannenkoekplant of Pilea peperomioides voor de kenner.


En hier zie je duidelijk het mini-pannenkoekplantje zitten.

Helemaal enthousiast geworden heb ik het kleintje voorzichtig los gepeuterd. Ze zat aan een soort van uitlopertje vast en dat steeltje heb ik in een klein vaasje gedaan in de hoop dat ze spontaan worteltjes zou krijgen.

En warempel, dat lukte wonderwel, ze produceerde een hele bos worteltjes.

En hier zie je haar in haar eerste bloempotje.
Dat was een succesvolle transplantatie.

Nou ja, om een lang verhaal kort te maken, ik heb een nieuwe hobby, pannenkoekplantjes kweken en dat gaat prima. Voorlopig krijgt iedereen van mij een plantje cadeau.


En stiekem ben ik al in huis aan het kijken of er nog meer planten zo makkelijk gestekt kunnen worden, want het is best heel leuk om te doen.

Fijne dag!
Marie-Louise









maandag 24 augustus 2020

Wol verven met boerenwormkruid

Sommige mensen hebben heel veel geduld als ze iets nieuws willen doen. Ze gaan eerst eens even goed lezen hoe alles moet en voeren het daarna nauwgezet uit. Daar heb ik nou nooit last van. Als ik iets nieuws wil proberen word ik helemaal enthousiast en wil het direct doen en graag met een beetje snel resultaat. Wol verven met planten stond al een tijdje op mijn verlanglijstje. Maar je moet het dan eerst beitsen, wachten, alles op dezelfde temperatuur, een verfbad maken en weet ik wat niet allemaal. Dat zag ik nog niet helemaal zitten.  Een paar jaar geleden waren wij op IJsland en daar kwamen wij bij toeval terecht bij iemand die allemaal mooie wol verfde met planten en zij gebruikte een hele simpele methode, dat spreekt mij wel aan!

En nu reed ik hier een beetje door de omgeving en zag dat het boerenwormkruid bloeide. Tijd om wol te gaan verven! Het resultaat vind ik super mooi, dus ik laat hier graag zien hoe ik het deed, met dank aan de mevrouw op IJsland.

Eerst dus op pad om boerenwormkruid te plukken. Ik onthoofde de planten en kwam thuis met zo'n 20 bloemschermen.


Dan 1 knot sokkenwol van 100 gram in de pan doen en vullen met 3 liter koud water.
Daar doe je dan 10 gram aluinpoeder bij (dat is om te beitsen, de wol kan dan goed de kleurstof opnemen). Ik kocht het aluinpoeder bij de plaatselijke bio-drogist.


Vervolgens ook je boerenwormkruid erbij doen en dan het water zachtjes opwarmen. Het geheel moet niet koken, maar trekken. Ik deed een deksel op de pan en ging ondertussen iets huishoudelijks doen, stofzuigen ofzo, doe je toch nog iets nuttigs en kan je ondertussen de pan een beetje in de gaten houden.


Na een halfuurtje stofzuigen en in de pan kijken ziet het er ongeveer uit zoals hierboven.
Tijd om te gaan dweilen of strijken, dan kan de wol nog een uurtje trekken.


Een uurtje verder heb je echt een mooie gele kleur wol. Ik vond het prachtig.
Nu is het tijd om het gas uit te draaien en daarna laat je de wol afkoelen in de pan.

Als de wol bijna afgekoeld is haal je de planten eruit en kan je de wol gaan spoelen met lauw water. Ik heb drie maal gespoeld, toen kwam er bijna geen gele kleur meer vanaf. Daarna heb ik de wol nog even gewassen met Eucalan (of een ander wolwasmiddel kan ook).
Ik rol de wol altijd door een handdoek, dan komt er al heel veel vocht uit en vervolgens hang ik het ergens te drogen.


En dit is het eindresultaat, prachtige gele wol. En je vloer is ook nog eens schoon en de strijk is gedaan, wat wil een mens nog meer.

Het is zeker de moeite waard om te proberen en helemaal niet moeilijk, daar houd ik van!

Fijne dag!
Marie-Louise



zondag 9 augustus 2020

Courgettesoep met munt en knoflook

Het is warm, erg warm en dat kan je duidelijk zien in de moestuin. De planten hebben het best moeilijk in die blakerende zon, behalve de courgettes, die groeien fluitend verder. Ik plantte zes courgetteplanten in het begin van het seizoen en jawel hoor, ze blijven maar courgettes produceren. Ik gebruik er een paar door de macaroni en de groentesoep en probeer de rest links en rechts weg te geven. Maar dan nog, het blijft een oneindige stroom courgettes. Ik ben dan ook altijd op zoek naar leuke recepten waar je weer zo'n vermaledijde courgette in kan verwerken. 

Dit keer kwam dochter1 met een goed idee op de proppen. We hadden een tijd geleden in een klein restaurant een heerlijk soepje gegeten met munt en knoflook. En vandaag hebben we dat verwerkt in een courgettesoep. De smaak was heerlijk en met dit warme weer geeft de munt ook een extra frisse twist aan je soepie.

Dit heb je nodig:
2 courgettes in blokjes
1 ui, gesnipperd
2 teentjes knoflook (of meer mag ook)
1 liter groentebouillon (van bouillonblokjes)
bosje munt, fijngehakt (ongeveer 4 eetlepels in totaal)
3 flinke eetlepels Griekse yoghurt.

En zo maakten wij de soep:

Doe een scheut olijfolie in de pan en fruit de ui glazig, samen met de knoflook. Voeg dan de courgetteblokjes toe en bak nog even mee. Giet er vervolgens 1 liter bouillon bij (de courgetteblokjes moeten net onder staan). Breng het aan de kook en laat het ongeveer 10 minuten zachtjes doorkoken. Proef dan even of de courgetteblokjes zacht zijn. Dan mag de staafmixer erop en maak je er een mooie gladde soep van. Nu moet je de soep nog op smaak maken. Wij deden er wat peper in, wat Griekse yoghurt om het een beetje fris te maken. Ook vonden we het nog iets te flauw, dus ging er nog een bouillonblokje bij en nog een extra teentje knoflook. Als laatste roerden we er de gehakte munt doorheen. We vonden het unaniem een heerlijk soepje. 

Eet smakelijk!
Marie-Louise

PS: Heb jij ook zoveel courgettes? Je kan er ook heerlijk courgette-zoetzuur van maken. Het recept vind je HIER op mijn blog.

dinsdag 4 augustus 2020

Bergsokken

Goedemiddag allemaal, daar was ik weer, terug van weggeweest. Ik vind de zomermaanden best druk en dan komt er niet zoveel van bloggen (en ook niet van handwerken trouwens). Maar ik zag toch kans deze maand een paar sokken af te maken en die wil ik graag even showen.


Hier zit ik nog lekker te breien in de stralende zon. En weet je waarom ik ze bergsokken heb genoemd?


Als ik even opkeek van mijn werk was dit mijn uitzicht, bergen! We mochten namelijk een weekje in het vakantiehuis van vrienden logeren in Frankrijk. Heerlijk rustig en coronaproef.
Ik heb nog nooit sokken gebreid met zo'n fantastisch uitzicht en ook het weer was prachtig, dus alles zat mee.


Ik breide de sokken op naalden 2,5 mm.
Eerst 15 rondes 2r 2av voor de boord.
Dan 50 rondes in patroonsteek voor het been.
Het patroon wat ik gebruikte was 3 rondes 1r, 1av, gevolgd door 3 rondes 1av, 1r. En deze zes naalden steeds blijven herhalen.
Na het been breide ik de grote hiel, de kleine hiel en de hielspie. Bij de hielspie breide ik het patroon verder op de voorvoet. Na de hielspie breide ik tricotsteek voor de onderkant van de voet en het patroon op de bovenkant van de voet. Ik breide 50 rondes voordat ik aan de teen begon. De teen breide ik weer helemaal in tricotsteek. Eigenlijk een hele makkelijk sok dus. 

Hier nog even een close-up van de patroonsteek.
3 naalden 1r, 1av, gevolgd door 3 naalden 1av, 1r. Easypeasy!

Wil je het ook eens proberen, volg dan mijn uitgebreide uitleg onder het tabblad "uitleg sokken breien".

De wol verfde ik zelf met levensmiddelen kleurstof. Ook daar heb ik al eens een blogje aan gewijd. Het is heel leuk om te doen, dus wil je het proberen, HIER vind je de uitleg.

Nu heb ik niet alleen maar gebreid in Frankrijk hoor, er bleef ook nog tijd over om te wandelen. En wat een bloemenpracht daar in de bergen, echt supermooi! Dus hierbij nog een paar foto's, gewoon omdat ik zo genoten heb.

Zie je de bieslook bloeien, dicht bij het water? Ik wist het niet, maar bieslook houdt dus erg van water, geen wonder dat mijn bieslook iedere keer weer verdwijnt uit mijn droge kruidentuintje.








Wie weet, volgend jaar weer?

Fijne dag iedereen!
Marie-Louise