vrijdag 30 november 2018

Fotograferen, zal ik het ooit leren?

Er zijn mensen die maken prachtige foto's. Kijk bijvoorbeeld maar eens bij Lucy van Quilting with the past. Zij maakt fantastische foto's, de een nog mooier dan de ander. Ook hopeloze onderwerpen komen bij haar gewoon goed uit de verf.

En dan ik. Vanavond had ik weer zo'n moment van totale moedeloosheid (wat foto's maken betreft hoor, verder valt het wel mee). Dochter twee had een kleine winter/kersttekening gemaakt op de ruit en ik dacht, kom dat fotografeer ik even, leuk voor op mijn blog. Maar heb je dat wel eens geprobeerd, een tekening op een ruit fotograferen? Echt hopeloos, of je ziet de lamp te fel, of het toestel flitst en alles is spierwit, of je ziet mij in beeld omdat de ruit ook als spiegel werkt. Zucht, zucht.

Kortom, hieronder de foto's. Het gaat dus om de tekening, de rest is bijzaak, niet op letten zou ik zeggen.

Tja,....

Hmm.......


Kuch....... (let ook niet op die smeerboel in het midden).

Kortom, fijne avond!
En zou je ergens een cursus kunnen doen, al is het maar een dagje?

Marie-Louise





woensdag 28 november 2018

Sokken met ingebreid patroon

Nou, ik was lekker vroeg vandaag. Kind 1 zit al op de bus en kind 2 gaat zo de deur uit en zelf ben ik van schrik ook al helemaal klaar. Heb ik mooi nog even tijd om mijn laatste werkstukje te showen voor de dag weer echt begint.

Twee weken geleden begon ik aan een paar sokken met ingebreid patroon. Het patroon had ik al een heel tijdje op mijn verlanglijstje staan en vind je HIER.


Het was wel een breiwerkje met hindernissen, want halverwege raakte ik een breipen kwijt en denk maar niet dat ik die nog teruggevonden heb. Zeer frustrerend.... Ik had voor het laatste zitten breien in een wachtkamer (mijn moeder moest naar de podoloog). Daar ben ik zelfs nog naartoe gereden om te vragen of ze soms een breipen hadden gevonden. Nee dus. Uiteindelijk heb ik maar nieuwe breipennen gekocht, want het schoot niet echt op. Nu heb ik een heel stel reservepennen en kan nog zeker vier keer een breipen kwijtraken.


Ik heb het patroon wel een beetje aangepast. Je moest namelijk op een gegeven moment gaan minderen en ik dacht dat misschien iets te strak zou worden. Dus ik heb dat gedeelte van het patroon overgeslagen en ben gewoon op mijn eigen sokkenmanier verder gaan breien.


En tot slot nog een foto van de zonsopkomst, prachtig vanochtend. In het echt nog roder dan op de foto. Het leek wel of de bomen in brand stonden.

Fijne dag vandaag!
Marie-Louise



zondag 25 november 2018

Kerststerretjes vouwen

Gisterenavond kregen we ineens zin om iets te freubelen. En dus vouwde ik een grote kerstster en mijn dochter zocht een filmpje op op internet om julestjerne te vouwen. Ken je die mooie kleine kerststerretjes? Ze zijn wel een beetje lastig om te vouwen, maar als je de slag eenmaal te pakken hebt zijn ze erg leuk om te maken en ik vind ze ook heel decoratief. Een tijdje geleden hadden we bij Sostrene Grenes (die hele leuke Scandinavische winkel in Groningen) van die mooie stroken papier gekocht en die kwamen nu goed van pas.

Ik wilde mijn dochter op de foto zetten, maar ze had net gedoucht en een handdoek op haar hoofd, dus ze vond dat ze zo echt niet op de foto kon. Nou ja, haar handen mochten wel, dus hierbij een "actiefoto" zonder hoofd.


De sterretjes zijn heel mooi geworden, die vinden wel een plekje tijdens de kerst. Of we maken er kleine draadjes aan, misschien met een mooi kraaltje erbij, dan kunnen ze zo in de kerstboom.


Een filmpje met uitleg hoe je zo'n sterretje vouwt vind je hier op de site van Sostrene Grene.
Mocht je het zelf willen proberen, neem dan wel stevige stroken papier, van die hele dunne stroken scheuren te snel.



Zelf vouwde ik een ster van twee vierkante stukjes papier, maar ik vind het resultaat nog niet naar mijn zin. Ik ga het nog een keer proberen, maar dan met wat rustiger papier. Ik denk dat ik het dan mooier vind. Maar nu is het eerst tijd om wat te gaan koken,  ze hebben alweer honger!

Fijne avond!
Marie-Louise




woensdag 21 november 2018

Zelf poffertjes bakken en minder plastic gebruiken

Alle moeders met pubers weten het al: Pubers hebben altijd honger. Uit school worden er hier bijna elke dag tosti's gemaakt en een uur later staan ze al weer hongerig in de pannen te loeren.

Vanavond om half negen vroeg dochter twee: "Hebben we eigenlijk een poffertjespan, ik heb honger, dan kan ik poffertjes maken". Ja zei ik, die poffertjespan hebben we wel, maar volgens mij moet je dan boekweitmeel hebben ofzo voor het beslag. Ach zei mijn dochter, ik kijk wel even op internet. Ik piepte nog, wel alles opruimen hoor! En daarna verdween ze in de keuken.


Na een klein half uurtje kreeg ik een aangepaste porti poffertjes, speciaal voor moeders. Vier stuks dus, op een mooi klein bordje. En ze waren heerlijk, dus hierbij het recept:

Poffertjes
300 ml melk
250 gram bloem
1,5 theelepel bakpoeder
2 eieren
snufje zout

Roer de ingrediënten tot een glad deeg, warm de poffertjes pan op, vet in met olie en bakken maar!

Het was echt heel lekker en zo eenvoudig, die gaan we nooit meer kant en klaar kopen! (Scheelt ook weer plastic afval).


En over dat plastic gesproken, ik heb ook weer een goed voornemen, jawel. Ik koop geen plasticzakken meer om in de vuilnisbakken en pedaalemmertjes te doen hier in huis. Daar gebruik ik alleen nog maar oude zakjes voor. Dat probeerde ik al wel zo veel mogelijk te doen, maar nu koop ik echt geen nieuwe meer, dan maar een zakje wat misschien niet zo goed past, dat kan ook wel. Want de hoeveelheid plastic die hier overblijft na het boodschappen doen is schrikbarend. Ik wil er echt iets aan proberen te doen, daarom koop ik mijn groenten de laatste weken ook alleen nog maar op de markt. Dat bevalt goed, want daar krijg je tenminste nog komkommers zonder zo'n plasticje er omheen. Alleen moet ik dan wel voor een hele week verzinnen wat je gaat eten, maar dat was toch ook al een goed voornemen. Ja, ik wordt nog wel eens een gestructureerde huisvrouw. (En eentje die niet zo veel plastic gebruikt hoop ik).

Fijne Avond!
En nu even kijken of de keuken al schoon is (ik vrees van niet)
Marie-Louise

maandag 19 november 2018

Amaryllisbollen

Dat het eigenlijk al heel snel kerst is realiseerde ik me dit weekend toen ik amaryllisbollen aan het poten was. Op de verpakking stond dat het 8 tot 10 weken duurde voordat de amaryllis bloeit. Ik rekende even uit, pakweg twee maanden vanaf nu, dat is dan half januari. Jammer dus, maar dan is kerst alweer voorbij.



Ik hoop nu maar op een voorspoedige groei en zal ze nog wat extra verwennen en bemoedigend toespreken, maar ik vrees dat ik dus te laat ben. Volgend jaar mag ik het wel in de agenda zetten, begin november moeten de amaryllisbollen in de grond, anders geen amaryllisbloemen met kerst.



Gelukkig verkopen we in de winkel ook hele mooie nep amaryllissen, die bloeien altijd precies op tijd. De winkel is nu ook helemaal in kerstsfeer.


Sommige mensen vinden dat te vroeg, maar de meeste kerstdecoratie wordt bij ons toch nu al verkocht. Veel wordt ook cadeau gegeven met Sinterklaas, dus ja, het is echt noodzakelijk om nu alles al in de winkel te hebben.


En ik vind het altijd heel gezellig. De sfeer in de winkel is ook gemoedelijk en het was afgelopen zaterdag weer lekker druk.



Natuurlijk werden er ook weer cadeautjes achter de toonbank weggemoffeld voor kindertjes die nog in de goedheiligman geloven. Die pakken we dan snel, snel in en worden in een dicht tasje aan de vader of moeder meegegeven, dat maakt deze tijd nog leuker. Nog zo'n twee weken voor Sinterklaas gevierd wordt en dat zullen wel twee drukke weken worden, maar we gaan er zoveel mogelijk van genieten! 

Fijne dag!
Marie-Louise





dinsdag 13 november 2018

Kerstversiering van papier

Misschien vind je het nog een beetje vroeg om nu al over kerst te beginnen, maar mijn ervaring is dat je elk jaar denkt: Is het nu al kerstmis, ik had nog dit willen breien en dat willen maken, maar ik heb er geen tijd meer voor. Dus gisterenavond zat ik een beetje landerig achter de computer en kwam toen ineens prachtig knipwerk tegen op pinterest. Het kost eigenlijk bijna niets, alleen een vel wit papier, wat tijd en geduld. En dan kan je de mooiste dingen maken.


Weet je wat nu zo stom is, deze kerstboom kan ik niet meer terugvinden op internet. Als je op deze link klikt en een beetje naar beneden scrollt kom je wel een soortgelijke kerstboom tegen. 


Je print de tekening twee keer uit op een stevig vel wit papier. En dan is het een kwestie van voorzichtig knippen en snijden en hopen dat je niet uitschiet. Vervolgens leg je de twee papieren bomen op elkaar en naai je de middenlijn vast met je naaimachine. Openvouwen en klaar is je kerstboom! Ik vond het heel leuk om te doen. Het was wel meer werk dan ik dacht en ik kreeg ook best wel kramp in mijn vingers door het stevig vasthouden van mijn mesje. Maar het resultaat vind ik heel leuk. Als je op pinterest kijkt zie je nog veel meer mooie kerstversiering van papier.



Ik heb de kerstboom ook opgeslagen als Word-document en heb geprobeerd deze hier in te voegen. Helaas wil dat nog niet lukken, dus ik moet nog maar even verder zoeken op internet of je een word-bestand ook in een blogpost kunt plaatsen.

Fijne dag!
Marie-Louise

zondag 11 november 2018

Een nieuw tabblad over sokken breien

Ik mag graag sokken breien, alleen doe ik het niet zo heel vaak. Dus als ik weer eens een paar sokken op de pennen heb komt er altijd een moment waarop ik denk, hoe moest dit ook alweer? En dan ga ik voor de computer zitten en pak mijn eigen uitleg over sokken breien er weer even bij.

Ook Iep vindt dat erg gezellig. Ze landt dan eerst op mijn hoofd en glijdt via mijn haar naar het randje van mijn bril. Daar kan ze dan lekker zitten terwijl ik probeer te breien. Wel gezellig, maar ook een beetje kriebelig, die pootjes van Iep.

Maar omdat er steeds meer berichten op mijn blog komen werd het zoeken van die sokken-uitleg ook steeds lastiger. En daarom heb ik vandaag een extra tabblad toegevoegd aan mijn blog met de berichten erop over hoe sokken te breien. Ik vind dat altijd best spannend, aan je blog lopen sleutelen, maar ik denk dat het goed gegaan is en hoop dat de minder ervaren sokkenbreisters er plezier van zullen hebben.


Het is echt sokkenbreiweer, dus ik pak mijn sok er maar weer even bij. De eerste is bijna klaar.

Fijne dag!
Marie-Louise

donderdag 8 november 2018

Weekmenu of wat eten we vandaag?

Sommige mensen doen één maal per week boodschappen en krijgen het dan voor elkaar om voor een hele week te verzinnen wat ze ongeveer gaan eten. Dat zijn vast hele georganiseerde types. Ikzelf vind het al moeilijk om één dag vooruit te denken. Meestal sta ik 's ochtends onder de douche te verzinnen wat we 's avonds eens zullen eten. Nadeel hiervan is natuurlijk wel dat je dan ook zo ongeveer iedere dag bij de supermarkt komt, wel gezellig, maar op den duur ook best wel tijdrovend. Daar moest maar eens verandering in komen vond ik. Bij de supermarkt kreeg ik verleden week een kalender voor 2019. Weggooien is zonde, dus het leek me een goed idee om nu alvast te gaan werken aan mijn eerste goede voornemen voor het nieuwe jaar.

Deze kalender dus, handig, maar wel een beetje suf om het hele jaar tegen de Plus aan te kijken, dus tijd om hem wat op te leuken.

Het idee is dat ik nu vanaf 1 januari eens even rustig ieder weekend ga zitten en voor de hele week een menu verzin. Dan gaat het boodschappen doen vast een stuk efficiënter.

Na wat plak- en knipwerk was dit het eindresultaat.
Ik heb de kalender gewoon van het karton getrokken, toen het karton beplakt met kraftpapier en een tekst geprint. Nog wat stoffen plakband erop gedaan en toen de kalender weer teruggeplakt.

De knijpertjes zorgen ervoor dat de kalender op de juiste week openblijft en niet de hele dag zo'n beetje half open-half dicht zit.

We zullen zien of het gaat werken. Nog iemand goede recepten misschien? (Liefst niet te ingewikkeld, maar wel lekker).

Fijne dag
Marie-Louise




maandag 5 november 2018

Troost-sokken

Gisterenavond zaten we gezellig thuis op de bank toen mijn dochter ineens behoorlijk buikpijn kreeg. Eerst bleef ze wat op de bank liggen, maar toen wilde ze toch liever naar bed. Echt beter ging het niet dus paracetamol erin. Dat hielp ook niet echt en na verloop van tijd was ze zo wanhopig dat ik besloot de doktersdienst te bellen. Dat doe ik eigenlijk alleen voor afgevallen ledematen en andere heftige zaken, maar ik dacht wat nou als ze een blindedarmontsteking heeft ofzo en ik dan zeg, ach stel je niet zo aan. Nou ja, om een lang verhaal kort te maken, na een bezoek aan de doktersdienst konden we linea recta naar het ziekenhuis. Daar beland je dan in de molen van bloedprikken, honderd keer dezelfde vraag beantwoorden en wachten. En uiteindelijk om twee uur 's nacht waren we weer thuis, gelukkig met dochter. Uiteindelijk is het waarschijnlijk een galsteen geweest die haar zo geplaagd heeft. Vanmorgen moesten we ons al vroeg weer melden in het ziekenhuis waar nog wat onderzoekjes gedaan zijn. En aan het begin van de middag waren we gelukkig weer thuis. Helemaal duidelijk is het nog steeds niet, maar de pijn is bijna over en kan ze nu lekker bijkomen. Hopelijk gebeurt dit niet meer, maar daar konden ze eigenlijk niet veel over zeggen.
Ik was vanavond helemaal een beetje uitgewoond door alle gebeurtenissen en zat wat lamlendig op de bank te hangen.

Toen zag ik het bordje wat mijn andere dochter voorzien had van een nieuwe tekst


En ik dacht, ze heeft gelijk! Sokken breien, daar heb ik zin in en thee ook.


Ik had al een hele tijd sokkenwol liggen waar ik deze sokken van wil breien. 
Hier vind je het patroon
Silver Dream Socks / DROPS 157-10 - Gebreide DROPS sokken met Noors patroon van ”Karisma”. Maat 35 tot en met 46.

Daar ga ik aan beginnen vanavond. Lekker een beetje breien, theedrinken en uitpuffen.

En dochter is gelukkig weer thuis. (En ook al ben je ziek, wel altijd je mobiel bij je hebben natuurlijk!)

Fijne Avond!
Marie-Louise

zondag 4 november 2018

Stoere gebreide sjaal in ribbelsteek

Het wordt weer kouder op de fiets 's ochtends en omdat de dochters elke dag 20 kilometer moeten fietsen (10 heen en 10 terug) konden ze wel een lekker sjaaltje gebruiken.

Dochter 1 wilde een stoere, warme sjaal en koos lekker zacht, dik garen, goed voor breinaald nr. 7. Dus dat schoot lekker op. Als breisteek wilde ze een gewone ribbelsteek; alle naalden recht. Makkelijker kon niet en zo zat ik deze week heerlijk te breien. Gedachten op nul, blik op oneindig en breien maar. Ik hoefde niks ingewikkeld te tellen, meerderen of minderen. Best lekker af en toe.

En de sjaal was dus in een ommezien klaar. Vandaag de draadjes weggewerkt en op de foto gezet.


Ik gebruikte 2,5 bol wol van 100 gram en breinaalden nummer 7.
Ik zette 40 steken op. Voor een mooie kantsteek haalde ik de eerste steek van iedere naald averecht af. De laatste steek van iedere naald breide ik recht. En dan maar gewoon recht breien, net zolang tot je dochter roept: "Ja, zo is ie lang genoeg mam, stop maar!".

Een heerlijk zen werkje dit keer.


Ik vond de wol zo lekker zacht, ook heel geschikt om een mooi woonplaid van te breien, of een kussen. Maar zoals gewoonlijk heb ik meer ideeën in mijn hoofd dan uren in de dag.

Fijne dag!
Marie-Louise

Dit vind je misschien ook leuk: