Ooit las ik een stukje van Sylvia Witteman. Ze schreef over de courgette en hoe blij je kan zijn met je eerste geoogste courgette. Zo'n courgetteplant weet echter van geen ophouden en produceert maar door en je belandt op een punt waarop niemand meer een courgette van je wil hebben en je ook zelf geen flauw idee meer hebt wat je nu nog met je courgette moet doen.
Elk jaar denk ik wel een keer aan dit verhaaltje als ik mijn courgettes oogst. En als de courgettesoep je oren uitkomt heb ik hier nog een echt lekker recept voor courgette-zoetzuur. Voordeel is dat het lang houdbaar is zodat je ook in de komende winter nog eens van je courgettes kan genieten.
Men neme:
2 liter courgettes in blokjes
2 uien gesnipperd
1 rode paprika, gesnipperd
0,5 liter inmaakazijn
1 hand rozijnen
2 tenen knoflook, uitgeperst
300 gram suiker
1 theelepel mosterdzaad
1 theelepel kurkuma (=koenjit)
2 theelepels zout
1 dessertlepel inmaakkruiden
Doe alles, behalve de uien en de courgettes in een pan. Breng het soepje aan de kook, laat een paar minuutjes doorkoken. Doe dan de courgettes en de uien erbij. Laat het zo'n 5 minuten doorkoken, tot de courgettes glazig zijn. Niet tot snot koken, je moet er nog wel op kunnen kauwen.
Was de potten om met sodawater en vervolgens met zo heet mogelijk water.
Vul de potten met de courgetteprut en vul af met het kookvocht. Deksels erop en een paar uurtjes ondersteboven wegzetten.
Heel lekker bij BBQ, Indonesisch eten of bij macaroni. Het blijft zeker een paar maanden goed. Een opengebroken pot bewaar ik in de koelkast.
En nog een laatste tip voor als je even geen tijd of zin hebt om zoetzuur te maken: Verleden jaar heb ik voor het eerst courgettes ingevroren. Gewoon in stukjes snijden en hopla de vriezer in. Ik verwerk ze in pastagerechten zoals macaroni en lasagne. Ze gaan dan bevroren de saus in, dus niet eerst laten ontdooien. Het werkt echt prima, zo doe ik het ook altijd met een overschot paprika's.