Koetsen op het erf

Vorige week kregen we toch zo'n leuke vraag. Er kwam een dame aan de deur. Zij vertelde dat haar vader een jaar of vijf geleden was overleden en dat hij een aantal hele mooie oude koetsen had. Ze was er nu aan toe om de koetsen te verkopen en zocht een mooie locatie om de koetsen op de foto te zetten. Samen met een fotograaf had ze wat door de omgeving gereden en zodoende waren ze bij onze boerderij beland. Zouden wij het goed vinden als er foto's van de koetsen gemaakt werden op ons erf? Nou, daar hoefden we niet over na te denken. Ik vond het zelfs heel leuk en stiekem was ik ook wel een beetje gevleid. Het is toch altijd leuk om te horen dat je tuin/erf gewaardeerd wordt.

Vroeg in de ochtend werden de koetsen gebracht. 

In de voorste koets op de foto heeft prinses Beatrix gezeten toen ze nog Koningin was. We hebben dat zelfs op een filmpje gezien.

Plaatjes waren het om te zien, wat een vakmanschap!

Ze werden her en der in de tuin opgesteld en gedurende twee uur werden er foto's gemaakt.

Ondertussen zorgde ik voor koffie en het was echt heel gezellig.

De koetsen waren helemaal opgepoetst, alles piekfijn in orde.

Hier kan je goed zien waar de koetsier zit. Naast de lantaarn zit de rem. Door daar aan te draaien wordt er een remblok tegen het achterwiel aangedrukt. Zo ingenieus gemaakt allemaal.

Dit is een zogenaamd Vis-a-vis. Je zit in zo'n rijtuig met de gezichten naar elkaar toe, vandaar de naam.

En opstappen op de bok doe je via de as van het wiel. Zo blijf je vanzelf lenig.

Het was een hele bijzondere ochtend en vroeg in de middag werden alle koetsen weer teruggebracht naar de loods. Ze zijn zo bijzonder dat ze echt niet nat mogen worden, gelukkig was het een stralende dag. Sommige koetsen zijn al meer dan 100 jaar oud.

En mocht je een koets willen kopen? Dat kan, maar het kost nogal wat, weet ik na deze mooie dag!

Fijne avond,

Marie-Louise

Schapenvacht vilten

Warm he? Ik zit binnen gewoon af te wachten of het alstublieft wat koeler wil worden buiten. Ik zeemde één raampje en had al snel door dat het daar ook echt te warm voor was. Dus wat dan? Tijd voor een nieuw blogbericht dacht ik; lekker kalm achter de computer, krijg ik het ook niet zo warm. Van het onderwerp kan je het dan wel weer heel warm krijgen, dat wel. Ik volgde drie weken geleden namelijk samen met mijn nichtje een workshop wolvilten en het eindresultaat was een heerlijke warme vacht voor op de bank (leuk voor van de winter, maar nu nog even niet).

Ik had al wel zo'n vachtje van een groot woonwarenhuis, maar daar zit het vel van zo'n schaap gewoon aan de achterkant, dus dat overleeft zo'n schaap niet, helaas.

Bij deze techniek wordt het schaap gewoon geschoren en mag de wei weer in, daarna wordt de onderkant van de vacht gevilt. Toch een stuk leuker voor het schaap!

Dit schaap was zo vriendelijk haar vacht aan mij af te staan, een Schonebeker is het volgens mij.

De vacht spreidt je uit op tafel, je haalt alle takjes, blaadjes en andere rommel eruit en daarna keer je de vacht om. De achterkant van de vacht ligt nu boven. Dan ga je een paar hele dunne laagjes gekaarde wol over de vacht heen leggen en vervolgens prik je deze een beetje vast aan de vacht met een viltnaald.

Hier zie je hoe je de onderlaag een beetje vastprikt aan de eigenlijke vacht.

Daarna maak je de hele vacht nat met een groenezeep-sopje. Je rolt de vacht in een stuk noppenfolie en dan begint het eigenlijke vilten. In totaal hebben wij de vacht zo'n 15 minuten heen en weer gerold en toen was de boel goed vervilt. Je vilt alleen de onderkant van de vacht, waar de nopjes van het noppenfolie zitten. Zelf zag ik er niet uit na afloop, want uit zo'n vieze vacht stroomt een heleboel vies bruin sopwater, maar het resultaat mocht er zijn!

Hier zie je de nog vieze en natte vachten.

Thuisgekomen heb ik de vacht nog een nachtje laten weken in het ligbad en de volgende dag een paar keer uitgespoeld. Toen heb ik de vacht gecentrifugeerd in de wasmachine en buiten laten drogen.

De workshop was heel leuk om te volgen en al met al waren we er bijna een hele dag zoet mee.

Nu nog even wachten op een beetje koeler weer en dan kan de vacht lekker op de bank.

Laat de winter maar komen!

Fijne dag,

Marie-Louise