donderdag 29 maart 2018

Knutselaanval

Of het nu door het druilerige weer kwam of door wat anders, maar mijn kinderen hadden gisteren ineens een knutselaanval. Nu ze zo'n beetje volwassen, dan wel puber zijn, komt dat niet zo vaak meer voor. Maar gisteren hadden zoon en dochter bedacht dat ze met behulp van een schoenendoos in een half uur tijd "iets" moesten knutselen. Dus er werd gezocht op internet naar inspiratie en daarna werd er koortsachtig met lijm, crêpepapier, satéprikkers en knijpers gefreubeld. Eigenlijk was het wel weer ouderwets gezellig!

En na een half uur werden de resultaten onthuld. Zoon maakte een soort kijkdoos-thuisbioscoop met stoeltjes en rode schuifgordijntjes. Het bioscoopscherm was zijn mobiele telefoon waarop een heuse film afspeelde. Dus bij gebrek aan bioscoopgeld kan je nu thuis toch een echte bioscoop-ervaring hebben. Viel wel wat lastig te fotograferen helaas.

Dochter ging voor het tafelvoetbalspel. En dat lukte best wel goed.

De satéprikkers kunnen schuiven zoals bij een echt voetbalspel.

De knijpers dienen als poppetjes.

Het idee was supersimpel, maar het werkt verrassend goed.
Ik vond het heel leuk hoe je met eenvoudige materialen toch zoiets kunt maken.

Dus als het met pasen prutweer is en de verveling toeslaat, schrijf dan een knutselwedstrijd uit. Wij vonden het heel erg leuk. Vooral de door henzelf opgelegde tijdsdruk, waardoor iedereen koortsachtig door het huis rende op zoek naar de juiste materialen.

Nu alleen nog even mijn schaar en plakbandautomaat terugvinden, want die zijn op magische wijze verdwenen.

Fijne dag!
Marie-Louise

dinsdag 27 maart 2018

South Bay Sjaal met hindernissen


Hij is af, de South Bay Sjaal! 

En ik vond het heel leuk om te doen, nou ja, tot het laatste eindje dan. Ik had namelijk net te weinig garen, een meter of drie meer en ik had het gered. Nu redde ik het dus net niet. En omdat aan de onderste rand van die schulpjes zitten moest ik twee toeren uithalen om te eindigen met zo'n complete schulprand. Nu is uithalen meestal geen probleem, maar met dit mohair garen was het andere koek. Het bleef maar in elkaar haken. Echt hopeloos. Dus vooral kalm en rustig blijven. Pfff. Het duurde bijna twee uur. Maar toen was de sjaal toch eindelijk klaar. Ik ben blij met het resultaat. Mooi luchtig en toch warm. Ik heb ook nog een soort warmrode kleur mohair. Misschien dat ik er nog eentje maak. Dat haken is zo lekker makkelijk en snel, heerlijk ontspannen.


Kijk, en de zon schijnt hier ook eindelijk eens een keertje. Jippie!



Ik gebruikte 3 bolletjes Rowan Kidsilk Haze (25 gram / 210 m) en haaknaald 4.
En voor wie het ook wil proberen hierbij nogmaals het patroon:


Zeker de moeite waard om een keer te proberen.

Fijne dag!
Marie-Louise


Geplaatst op:
creadienstag.de
handmadeontuesday.blogspot.nl
dienstagsdinge.blogspot.nl
haekelline.blogspot.nl

zondag 25 maart 2018

Afwassponsje van mandarijnennetjes, dat is pas alternatief

Heb je dat ook wel eens, koop je mandarijnen of sinaasappelen in zo'n leuk rood netje, en dan gooi je zo'n netje weg. Ondertussen denk je dan, daar zou ik toch iets leuk mee moeten kunnen doen, maar wat?

Vandaag probeerde ik er dus een soort van afwassponsje van te maken.


Het idee was eigenlijk dat het een schuursponsje zou zijn, maar daar is het toch net te zacht voor, maar hiermee afwassen gaat prima.





 Ik vouwde een bosje netjes in elkaar tot een soort vierkant kussentje. 

 
Daarna haakte ik het om met een randje vasten. Zo zat alles gelijk goed vast. 


En dank krijg je dus ongeveer dit. Een afwassponsje / schoonmaaksponsje. Ik vind het stiekem heel leuk om van een hoopje afval weer iets  bruikbaars te maken, want eigenlijk maak ik me wel een beetje zorgen om de hoeveelheid afval die wij met z'n allen produceren. Dat zou toch allemaal wel een beetje minder mogen, vinden jullie ook niet? En dan denk ik maar, alle kleine beetjes helpen (hoewel het natuurlijk altijd nog véééééél beter kan).

Mijn man vraagt zich ondertussen af of ik ze nog wel allemaal op een rijtje heb. Wie maakt er nou zoiets?  Ik dus!

Fijne zondag!
Marie-Louise




woensdag 21 maart 2018

Recyclebare Swiffer

Soms zie je iets voorbij komen op internet en dan denk je, dat ik daar niet eerder aan heb gedacht. Dat had ik dus gisterenavond. Ik zat met een kopje thee wat rond te snuffelen op internet en zag toen een zelfgenaaide herbruikbare Swiffer.

Dus na de Tawashi (zelfgehaakt afwassponsje, het patroon vind je hier op mijn blog terug)

en de zelfgebreide vaatdoek,


 is het nu tijd voor de zelfgenaaide Swiffer. 

Ik vond het een heel goed idee en je naait het ding in een ommezien in elkaar. Ik gebruikte een oude flanellen luier, maar je zou ook stofdoeken kunnen gebruiken oid. En je kunt het dus heel goed wassen en opnieuw gebruiken. Daar houd ik wel van, want al dat weggooispul gaat mij steeds meer tegenstaan. 

Het originele patroon vond ik hier: Herbruikbare Swiffer

En nu dus maar lekker aan de voorjaarsschoonmaak!

Fijne dag!
Marie-Louise



maandag 19 maart 2018

Een vleugje lente

Tjonge jong, wat blijft het koud. Vanochtend gingen de dames naar school met de handschoenen nog aan. Het was nog bijna -5! Toch zijn er al plantjes in de tuin die gewoon beginnen te groeien. De daslook en de kleine narcissen trekken zich niets aan van de kou. Ze moeten ook wel, want nu zit er nog geen blad aan de bomen en kunnen zij profiteren van het licht.

Het is nog wel kleumen in de tuin, maar kijk, hier is mijn eerst "oogst" van dit jaar.

Daslook, een beetje ondergewaardeerd plantje in Nederland.

Nog even over die Daslook dus. Het is familie van de bieslook en de prei en het houdt van een schaduwrijk plekje. Bij ons groeit het onder de eiken. Al heel vroeg in het voorjaar zie je de blaadjes boven de grond komen, samen met de narcissen, alleen de sneeuwklokjes zijn nog eerder. En je kunt van die daslook dus heerlijke dingen maken. Het smaakt een beetje naar ui en naar knoflook. Pluk de blaadjes jong, nog voor het plantje gaat bloeien. Want dat doet de daslook ook, prachtige bloempjes in het voorjaar. (maar daar heb ik nog even geen foto van, dat duurt nog even).

Daslook is heel lekker door verse kaas.

Klein bosje daslook fijnhakken...

Beetje verse kaas erbij (ik gebruik gewoon die van de Aldi) en een beetje versgemalen peper. Zout vind ik niet eens nodig.

Even doorroeren en in een leuk schaaltje doen. Heerlijk! Ook lekker op een toastje of met van die dipstokjes. Zo is het pas maart en heb je toch al je eerste verse groen uit de tuin.

En verder kun je het ook geweldig goed drogen. Dan heb je er de hele winter ook plezier van. Het kan goed door kruidenboter, of als je een dressing maakt voor sla of komkommer.

Tenslotte kun je er ook heerlijk pesto van maken. Dat moet ik binnenkort maar eens proberen. Mmmm. Lekker!

PS: Daslook was een beschermd plantje in Nederland, maar is dat niet meer. Het vermeerdert zich heel snel bij ons in de tuin. Dus een beetje plukken kan geen kwaad.

Fijne dag!
Marie-Louise





vrijdag 16 maart 2018

Boodschappenbriefjes

Ik deed mijn boodschappen altijd zonder briefje. Ik deed ze zeg maar "op het gevoel". Maar naarmate je gezin uitbreidt is er altijd wel iets dat je vergeet mee te nemen. In het ergste geval moet je zuchtend terug naar de supermarkt om het essentiële, vergeten, onderdeel voor de avondmaaltijd alsnog op te halen. Dus de laatste tijd werkte ik met een boodschappenbriefje. Er slingert altijd wel een kladje op het aanrecht en als iemand vraagt: "Kan je dit of dat meenemen?" dan zeg ik "Zet maar op het lijstje". En als je dan je briefje niet vergeet mee te nemen naar de supermarkt kom je echt met alles thuis. Kortom, zo'n boodschappenbriefje werkt echt.

Nu weet ik niet hoe het bij jullie is, maar bij ons hebben we altijd een stroom van half lege schriftjes en gekregen blocnotes. Die gooi ik allemaal in een la en dat gebruik ik dan voor boodschappenbriefjes of het uitleggen van wiskundesommen. Die la lijkt nooit leger te worden.

Nu deed ik deze week boodschappen bij de Hema en daar kocht ik zo'n lekker plankje met kaasjes.


Drie kaasjes op een plankje (de schimmelkaas had ik helaas al opgegeten voordat ik bedacht dat ik het nog even moest fotograferen).

En om zo'n plankje nu direct in de houtkachel te werpen (want hoe minder troep hoe beter) is ook zo wat. Dus knutselde ik het volgende.


Ik gebruikte alleen spullen die ik al in huis had. Klemmetje uit de keukenla, vastgetimmerd met een spijkertje (zo eentje met een dikke kop om meubels te stofferen).


Stukje hout uit de schuur, dat zaagde ik op maat en plakte ik vast met een beetje houtlijm.

En tenslotte een overbekend potloodje uit een Zweeds woonwarenhuis.

Dochter zorgde voor een mooi papiertje met tekst en nu hoef ik dus nooit meer iets te vergeten en kan ik alle kleine stukjes papier mooi opgebruiken. Ideaal!

Fijne dag!
Marie-Louise

woensdag 14 maart 2018

Het kippendilemma

Onze kippen kennen jullie al natuurlijk. Ze zorgen er ieder jaar voor dat we in het voorjaar en de zomer verse eitjes hebben. Daarna begint de rui en doen de dames het even rustig aan. Maar ja, ook kippen worden ouder. Meestal beginnen ze ergens in januari weer met het leggen van de eitjes. Dit jaar vond ik alleen hier en daar een verdwaald ei;  eentje onder de aanhanger en een ei bij de voordeur. En nou ja, misschien nog een exemplaar dat ze echt goed verstopt hebben.


Kortom, er kwam een avond waarop ik het onderwerp "kip" in de groep gooide. Volgens goed, ouderwets poldermodel wilde ik overeenstemming bereiken over het lot van de kippen. Zouden het bejaarde scharrelkippen worden die van hun oude dag mochten genieten zonder nog maar één ei te produceren, of wilde we nieuwe kippen en eindigden deze dan op de composthoop, danwel in de groencontainer.(SLIK).

We kwamen er nog niet uit, want best wel zielig, maar ja, geen eieren, dat is ook jammer. Maar volgens mij heeft één van de dameskip bij de achterdeur staan luisteren, want deze week produceerden ze zomer ineens eieren, een wanhoopsdaad neem ik aan. Ze hebben eieren voor hun geld gekozen. (Of lag het aan de hogere temperaturen).


Nou ja, de beslissing kan nog uitgesteld worden. Ze mogen eerst nog blijven. Gelukkig maar. Komt tijd, komt raad. Eerst eten we lekker eierkoeken!


Fijne dag!
Marie-Louise




maandag 12 maart 2018

Maandagochtend, tijd voor de South Bay Sjaal

Ik houd van de maandag. Het weekend is altijd druk en iedereen wil van alles. En op maandagochtend keert de rust weer. Oudste zoon is weer aan de studie, de meiden zijn naar school en manlief aan het werk. Rust. Dan kan ik zelf op mijn gemak allerlei klusjes doen, zonder twintig keer "mam!" te horen. Natuurlijk is het weekend ook heel gezellig, maar opschieten, ho maar.

Dit weekend werd het warempel al een beetje lente. En dan krijg je vanzelf weer zin om de tuin een beetje op te ruimen.


Kijk, ineens waren ze er, de eerste narcissen. Het zijn van die kleintjes, de grote soorten bloeien later.

Ik werd door de lekkere temperatuur gegrepen door een enorme schoonmaakwoede.


En dus stortte ik me op het plantenkasje.

Ja, stukken beter. Ik zaaide de eerste spinazie. Nu nog even op zoek naar een paar sla- en bloemkoolplantjes en het tuinseizoen is weer geopend.

Ook snoeide ik de druif en maakte de eerste twee plantenperkjes zo'n beetje bladvrij.
(En ik durf het bijna niet te zeggen, maar nu heb ik dus spierpijn).

En daarna was het tijd om lekker even te zitten en wat te haken.


Ik had nog drie mooie bolletjes wol van Rowan (kidsilk haze). Daar ga ik nu een sjaal van haken

Het patroon is een "gouwe ouwe" De South Bay Shawlette.




Het is een heel eenvoudig patroon, maar het effect vind ik heel mooi. Je haakt vooral lossen en stokjes, dus lekker makkelijk! Het is ook een mooi patroon om te haken van een bol wol die langzaam van kleur verloopt. Of je zou wat kraaltjes in de laatste toer kunnen verwerken. Mogelijkheden genoeg.

Fijne dag!
Marie-Louise









donderdag 8 maart 2018

Gehaakte autootjes en stage

O, als ik toch heel veel tijd had, dan haakte ik deze autootjes.

My First Car / DROPS Baby 31-26 - Gehaakte auto voor de baby. Het werk wordt gehaakt in DROPS Paris.

Ik vind ze echt superleuk als klein kraamcadeautje. 
Je vindt het patroon hier: Patroon autootje.
Maar die tijd, die ontbreekt nogal eens.

Deze week was ook weer best wel rommelig. Mijn dochters liepen namelijk allebei stage. Wel heel leuk, maar ik was natuurlijk taxichauffeur. In een klein dorp wonen is hartstikke fijn, maar qua openbaar vervoer moet je er niet teveel van verwachten. Dus dochters halen en brengen deze week.

Ze hadden trouwens beiden een hele leuke stage. Dochter 1 werkte bij de Boekhandel Daan Nijman.
En dochter 2 bij trimsalon Caja. Het was een hele ervaring voor ze; vermoeiend! De eerste dag hadden ze allebei hele moeie voeten van het vele staan.

Nooit geweten dat je er zo uit kon zien bij een trimsalon. Helemaal ingepakt voor het föhnen van een Husky. Daar komt namelijk zoveel haar uit dat je je eerst als een soort imker uit moet dossen. Zo leer je nog eens wat op je stage!

Fijne avond!
Marie-Louise

dinsdag 6 maart 2018

Kransje van kwarteleitjes

Nu de ergste kou verdwenen is krijg je vanzelf een beetje lentekriebels. Je kijkt eens rond in je huis en denkt, dat kan frisser en gezelliger. Tijd voor een voorjaarskransje zou ik zeggen. (De voorjaarsschoonmaak kan altijd nog wel.)


Men neme: Stukje dun ijzerdraad, kwarteleitjes en houten kraaltjes, andere kraaltjes mag natuurlijk ook, net wat je in huis hebt.


En dan is het een kwestie van rijgen. Eventueel moet je met een scherpe naald nog een gaatje in de eitjes prikken, maar vaak zitten er al gaatjes in. De houten kraaltjes zorgen ervoor dat je het grote gat in het kwarteleitje niet ziet (dat gat waar de eitjes door leeggeblazen zijn).

Er volgt nog even een lastig moment wanneer je het ijzerdraad om elkaar heen wilt wikkelen aan het eind van het kransje. Daarbij sneuvelde er bij mij één eitje. Het werkt het beste wanneer je een houten kraaltje vasthoud en dan de ijzerdraadjes om elkaar probeert te draaien. Succes!



Daarna ga je de tuin in op zoek naar een leuk bloemetje om de foto wat op te leuken. Helaas, er bloeit nog helemaal niets, behalve wat sneeuwklokjes, maar die zijn al op hun retour.
Dus dan maar in de doos met vilten dingetjes zoeken, en jawel, een leuk paardenbloemenvrouwtje om de boel wat op te fleuren, komt het toch nog goed. Nu alleen de belichting van de foto nog, hoe doen anderen dat toch???

Nou ja, in het ieder geval een fijne dag!
Marie-Louise


Geplaatst op:
http://dienstagsdinge.blogspot.nl/

zaterdag 3 maart 2018

Wintersport

Het was een beetje rustig op mijn blog deze week en dat kan wel kloppen, want we waren een weekje weg. Dit jaar ging de reis naar Tsjechië. En dat is ons heel goed bevallen; geen files en je rijdt er in één dag makkelijk naar toe.

We gingen samen met Slowaakse vrienden en dat heeft een groot voordeel, niet alleen is het heel gezellig, maar Tsjechisch en Slowaaks is qua taal vrij identiek, dus een taalprobleem hebben we niet gehad. Maar ook met een beetje Engels en Duits kom je een heel eind.


Het was wel een beetje (heel erg) koud, dus goed inpakken. En dan herken je je eigen kinderen niet meer.



Ikzelf heb dit jaar voor het eerst niet geskied. Misschien volgend jaar weer? Maar ook het wandelen was al hartstikke mooi. Het weer zat natuurlijk ook erg mee, elke dag stralende zon.

En wat ook echt super was, was een rit met een slee getrokken door tien Husky's. Zo mooi!



En KOUD!!!!!




Nu weer thuis en druk met het wasgoed, ja het gewone leven gaat weer van start.

Fijne dag!
Marie-Louise