Ieder jaar, als het bijna kerstmis is, denk ik "leuk om een stukje te schrijven over zelf likeur maken" en ieder jaar ben ik daar dan ook weer te laat mee. Want likeur moet je wel een paar weken voor kerst maken om de smaken lekker in te laten trekken. Ben je te laat, dan heb je een heel slap drankje met de kerst. Maar dit jaar ben ik zomaar op tijd! De basis is heel gemakkelijk. Je neemt 1 liter alcohol (jonge jenever, brandewijn of wodka oid) en daarbij doe je 100 tot 300 gram suiker (ik doe liever niet teveel, erbij doen kan altijd nog). Dan kies je de overige ingrediënten die voor de smaak zorgen. Je mikt alles bij elkaar in een mooie pot met deksel en zet het dan weg in het donker. Dan is het een kwestie van wachten en af en toe even schudden. Na een week of vijf heb je al een heel aardig drankje. Je kan de inhoud van de pot dan zeven en in mooie flesjes doen, maar als het langer blijft staan is dat ook geen bezwaar.
Dit jaar koos ik voor mandarijnenlikeur. Ik nam 500 ml jonge jenever, 100 gram suiker, 3 schone mandarijnen en 1 kaneelstokje.
Eerder maakte ik ook al koffielikeur en likeur van zwarte bessen. Het leuke is dat het eigenlijk niet kan mislukken en dat je zelf allerlei smaken toe kunt voegen, bijvoorbeeld kruidnagelen of steranijs.
Voor de liefhebber hierbij ook het recept van de koffielikeur die mijn moeder altijd maakt:
1 liter jonge jenever
400 gram bruine kandij
8 zakjes vanillesuiker
160 koffiebonen (dat lijkt heel veel, maar er zit veel meer in 1 pak bonen)
Doe alles in een pot met deksel, even schudden en wegzetten. Na zes weken is de likeur klaar.
Dus als je het ook wil proberen, wacht niet te lang, dan heb je met kerst je eigen likeurtje bij het kerstdiner.
Fijne dag!
Marie-Louise
Als je een winkel hebt loop je altijd op de seizoenen vooruit. Zo hebben we een paar maanden geleden al de zomercollectie babykleding besteld en afgelopen week zocht ik de chocolade uit voor pasen, valentijn en moederdag. Ondertussen vult onze winkel zich met winter- en kerstdecoratie. We merken dit jaar echt dat mensen extra behoefte hebben aan een knus en gezellig huis. De kaarsen zijn niet aan te slepen, om maar een voorbeeld te noemen. Ook haakte ik de afgelopen weken alvast een kerstkrans die nu in de winkel hangt als voorbeeld, dan heb je nog genoeg tijd om er zelf ook eentje te maken voor de kerst, mocht je dat willen.
Als basis gebruikte ik een metalen cirkel (die hadden we met pasen ook al, toen versierde ik deze met paaskuikentjes).
Vervolgens zocht ik op internet en in mijn boeken naar patroontjes van allerlei blaadjes en bloemetjes. En uit de tuin haalde ik een paar takjes die uit de beuk gewaaid waren.
Ondanks de semi-lockdown weten we ons hier thuis nog steeds goed te vermaken. Het spontane contact met je medemens en familie is wel een beetje verdwenen, dat is jammer natuurlijk. Ik zou wel weer eens graag bij mijn broer en schoonzus in Duitsland op bezoek willen, maar dat doen we nu maar even niet. En ook boodschappen doen met mijn moeder staat op een laag pitje. Ze is nu 84 jaar en zit van schrik vooral binnen. Wat dat betreft hoop ik dat we snel van die verdraaide Corona verlost zijn. Daar staat tegenover dat we wel meer tijd over hebben voor de dingen in en om het huis. Ik breide voor mijn doen in een sneltreinvaart een nieuw truitje en manlief (die normaal gesproken veel van huis is) bouwde in zijn vrije uurtjes een nieuw afdakje voor de aanhanger. Zo zie je maar, ieder nadeel heeft zijn voordeel.
Dit is het boekje wat ik gebruikte met alleen maar patronen voor top-down truien en vestjes en daarnaast nog een mooie sjaal en muts. Ik ga er vast en zeker nog iets uit maken.
Sinds een paar weken woont dochter 2 op kamers. Gelukkig niet ver weg, maar gewoon in Groningen. Dus eigenlijk voelt het of ze nog heel dichtbij is, in 20 minuten staan we bij haar op de stoep, of zij bij ons. Ze heeft samen met een vriendin een leuke bovenwoning in de stad betrokken. De afgelopen weken hebben we alles goed schoongemaakt, geverfd en waar nodig een nieuw laminaatje gelegd. En daarna kon het inrichten beginnen. De dames hadden van alles en nog wat verzameld via internet, de kringloopwinkel en familieleden met teveel spullen. Alleen hun kleine eetkamertje had maar 1 tafel en 2 stoelen. Best wel kaal en saai dus. Maar daar hebben ze iets op gevonden. Via marktplaats konden ze 4 gekleurde stoelen ophalen, helemaal gratis. Achterop de fiets hebben ze ze zelf naar huis getransporteerd. Dat leek al een stuk beter. Toch bleef de muur nog wel erg kaal en wit, maar daar vonden ze ook iets leuks op. Ze gingen naar de kringloop en hadden een rol dubbelzijdig tape nodig, verder wilden ze niets zeggen. Uiteindelijk stuurde ze me vol trots een foto van het resultaat.
Eigenlijk ben ik best wel dol op de herfst, zeker als het zo mooi begint als dit jaar. Ik houd van de kleur van het licht en de spinnen 's ochtend met hun mooie spinnenwebben. En als je dan wat in de container gaat gooien en je bent nog een beetje slaperig loop je met je hoofd zo in zo'n spinnenweb. Brrrrrrr. (Dit verhaal was trouwens bedoelt als inleiding op de sokken die ik gebreid hebt, maar het leidt nergens toe vrees ik).
Onder het breien zit ik dan een naam te verzinnen voor de sokken, groene dit keer. Grassokken misshcien, tja, dat is het niet helemaal, maar wat dan? Tot we dit weekend appelen gingen plukken bij mijn broer en schoonzus (eigenlijk vierden we een verjaardag, maar wij zijn niet van die stilzitters, dus gingen we lekker wat doen in de tuin). Ik kreeg ook een kist appelen mee naar huis. En toen wist ik het; appeltjes-sokken!
