Dieren in je tuin

Sommige dieren in je tuin zijn echt superleuk. Zo hebben wij sinds ongeveer een maand een nieuwe bewoner, een heuse eekhoorn. Dat is de eerste keer in al die jaren dat we hier wonen. We hebben hem of haar nu al zeker twintig keer gespot en ik probeer koortsachtig goede foto's te maken. Maar dat valt niet mee, weet je wel hoe snel zo'n eekhoorn is. Ik heb mijn record vage foto's maken dus echt wel verbroken. Hieronder de beste foto's tot nu toe (of de minst slechte)

Beetje vaag, maar toch wel herkenbaar, een echte eekhoorn!

Kijk nou, zomaar een eekhoorn met een scherp hoofd.

Ik zal proberen hem nog wat beter op de plaat te krijgen, maar voor nu is het bewijs geleverd.

Ik ben gelijk maar eens wat gaan lezen op internet, want hoe leeft zo'n eekhoorn nu eigenlijk. Ik dacht altijd dat ze een winterslaap hielden. Dat blijkt dus niet zo te zijn, alleen als het echt koud wordt houden ze hun gemak en blijven in hun nest, maar bij dit weer zijn ze iedere ochtend actief. Ze bouwen meerdere nesten waarin ze kunnen overnachten. Ik heb onze eekhoorn ook al een paar keer betrapt terwijl hij uit een holte in de boom kroop, een holte waar normaal iedere jaar de spreeuwen in nestelen. Nu de spreeuwen terug zijn heb ik ze zelfs al ruzie zien maken. Echt mooi om te zien hoor, een natuurfilm zomaar in je eigen achtertuin.

Naast leuke dieren op je erf heb je soms ook helaas last van minder leuke dieren. Zo ging er een paar weken geleden een lampje branden op het dashboard van onze auto. Toch maar even langs de garage en wat bleek, marterschade! Er had een steenmarter onder de motorkap gezeten. Je hebt allerlei tips op internet hoe je die marter kunt verjagen, maar het komt er toch vooral op neer dat je al je bomen moet kappen en je huis potdicht moet maken. Geen beginnen aan dus, vooral niet bij zo'n grote boerderij. Je hebt nog wel een apparaatje wat een hoge toon verspreidt, dat schijnt te helpen. 

Naast de luxe auto ben ik in het bezit van een kleine oude suzuki en verdraaid, ook daar was afgelopen week ongedierte in gekropen. Er zat zowaar een heel muizennest in mijn achterbakje. ze hadden een mooi hol gebouwd in mijn picknickkleed. Vandaag, tijdens een nadere inspectie, ontdekte ik ook muizenkeutels op mijn achterbank. Dit wordt te gek! Ik heb dus zojuist twee muizenvallen in mijn auto gezet. Nooit gedacht dat ik dat nog eens zou doen. Ben benieuwd of er morgenochtend iets in zit. Normaal mag alles gewoon rondhuppelen op ons erf, maar muizen in mijn auto gaat me toch wat te ver. Zou het door de warme winter komen dat er zoveel muizen zijn? De uilen vangen ook veel muizen, want ik heb nog iedere dag braakballen op het terras liggen. Ik hoop maar dat het geen plaag wordt. Nou ja, de tijd zal het leren.

Kortom, al die knaagdieren zijn heel leuk, maar dan vooral graag buiten!

Fijne avond!

Marie-Louise

Update: Vanochtend vroeg de muizenvallen gecontroleerd in de auto en echt, er zat een muis in. Wel zielig, maar ik hoop dat het probleem nu opgelost is. Het is toch bijna niet te geloven, muizen in je auto!

Decemberdingen en een zelfgemaakte broodplank

En zo ineens is het januari. Ongelooflijk hoe snel december voorbij is gegaan. Zo snel dat ik het bloggen er een beetje bij heb laten zitten, terwijl ik wel van alles gedaan heb hoor. De afgelopen maand was het natuurlijk lekker druk in de winkel en vierden we de verjaardag van alle drie de kinderen. Met kerst kwam de zus van mijn man met haar gezin eten en met Oud en Nieuw kwam mijn broer met vrouw langs. Ook oma was  natuurlijk van de partij.

Dit is nu echt een gevalletje jeugdsentiment. Vroeger maakte mijn moeder een salade met de augurken op vijf voor twaalf middernacht. En dit jaar bracht mijn schoonzus de salade mee, helemaal zelfgemaakt. Oudejaarsavond kon niet meer stuk.

Ook de sjoelbak werd weer afgestoft en neergezet en dit jaar kocht ik bij de kringloop een oud scrabblespel voor € 2,50. Nog nooit zoveel lol gehad voor weinig geld. En natuurlijk mocht de pingpongtafel niet ontbreken. Kortom het was een gezellige decembermaand. Nu nog een twee verjaardagen te gaan en een kaasfondue voor mijn zoon met zijn vrienden en dan kunnen we ons weer op andere dingen richten. De kerstboom ligt alweer buiten, dus alles wordt weer redelijk normaal, ook altijd fijn.

Op creatief gebied gebeurde er ook het één en ander. Ik breidde voor een kennis met reuma een paar polswarmers. De bijpassende sjaal schiet nog niet zo hard op, ik moet er maar iets meer vaart achter gaan zetten. De wol is Opal sokkenwol, altijd mooi die bollen van Opal. Het patroon van de polswarmers vind je HIER op mijn blog terug, mocht je ze ook willen maken.

En verder haakte ik op een rustige avond een teckel-boekenlegger. Gewoon leuk om te doen en misschien maak ik er nog iemand blij mee.

Ik haakte de teckel van een restje katoen met haaknaald 2,5.

Het patroon vind je HIER.

En last but not least maakte mijn zoon een broodplank (nee, niet gehaakt, maar gezaagd).

Hij gebruikte een stukje van een oud eiken tafelblad en met een decoupeerzaag en wat velletjes schuurpapier werd het al snel een broodplank.

Hij boorde een gaatje in het handvat en ik leerde hem een koordje te draaien van een stukje henneptouw. Op internet lazen we dat je de broodplank het best in kan vetten met walnotenolie. Dat hadden we niet in huis, maar walnoten hadden we nog wel. En als je zo'n walnoot kraakt kan je het hout ook prima invetten met de noot zelf. Dus twee walnoten verder hadden we een mooie ingevette plank.

Met kerst zag de plank er extra feestelijk uit. Lekker!!

Blijer kan je me niet maken (nou ja, misschien nog een glaasje rode wijn erbij dan....).

Ik vind het altijd de leukste projecten waarbij je van een stukje afval weer iets moois maakt, dat geeft zoveel voldoening.

En nu beginnen we vol goede  moed aan het nieuwe jaar. Een fijn en creatief 2020 toegewenst allemaal! Ik hoop nog veel projecten met jullie te mogen delen dit jaar.

Fijne avond!

Marie-Louise

Black Friday, weg ermee!

Ik kan er niets aan doen hoor, maar ik word een beetje treurig van Black Friday. Het is een soort toppunt van onze hopeloze hebberigheid; alsmaar meer willen hebben, kopen, kopen, kopen. En dat moet vooral lekker goedkoop zijn. Het staat me steeds meer tegen, die overmatige consumptie. Daarom als tegenhanger voor de Black Friday een Doe het zelf Donderdag.

Dus vandaag kocht ik geen kaarsen, maar maakte ze zelf van restanten kaarsvet die ik de afgelopen tijd bewaard had. Ik dacht nog, dat wordt een hoop gekledder, maar dat viel reuze mee.

Benodigdheden:

Oude pan (er zijn er genoeg in de kringloopwinkel)
Restanten kaarsvet
Lont (katoenen draad kan ook)
Oude glazen potten, ik gebruikte onder andere een potje van de Nutella
Als laatste een paar satéprikkers, potloden of iets dergelijks om het lont aan te knopen

Ik deed de restanten kaarsvet in een oude pan en liet het op een zachte vlam heel langzaam smelten. Niet te snel doen en zeker niet bij weglopen, voor je het weet staat je huis in brand!

Ondertussen prutste ik stukjes lont aan mijn hamburgerprikkers. De lontjes doopte ik even in het al gesmolten kaarsvet en liet het weer stollen terwijl ik ze recht trok. Op die manier worden de lontjes mooi recht en je kunt ze dan goed in het midden van je potje hangen zonder dat het zo'n scheve krul wordt.

In het doorzichtige potje zie je een lontje wat nog niet helemaal recht in het midden hangt. Gewoon een stukje vanaf knippen en eventueel nogmaals in het kaarsvet dopen, dan komt alles goed.

Als het kaarsvet gesmolten is giet je het voorzichtig in de potjes en dan maar afwachten tot het stolt. Tijden het stollen zakte het kaarsvet nog wel een beetje in, ik kreeg van die kuiltjes in het midden van mijn kaarsen. Je kan dus na een uurtje nog een beetje kaarsvet op je kaarsen gieten, maar je kan het ook voor lief nemen. Als je ze aansteekt zie je er binnen de kortste keren toch niets meer van.

Als laatste kan je de lontjes net onder de prikkers afknippen en dan is dit het resultaat:

Dus niks Black Friday, gewoon lekker zelluf doen!

Fijne dag!

Marie-Louise

PS: Als je je pan direct na afloop even afneemt met een stukje keukenpapier krijg je hem heel makkelijk schoon. En laat het kaarsvet vooral niet te heet worden, want dan wordt het gevaarlijk. Gewoon laten smelten en dan direct van het fornuis halen.

Gekledder op het terras

De laatste weken vind ik bijna iedere dag als ik naar buiten loop iets vreemds op het terras.

Kijk maar, niet alleen maar beukenblad, maar ook van die donkergrijze kledders.

Eerst zijn het nog mooie bolletjes, maar na een paar regenbuien veranderen ze in smurrie.

Je raadt misschien al wat het is: 

Braakballen van een uil.

Als je bij het terras omhoog kijkt zie je helemaal bovenaan het uilenbord. Ik wilde persé bij de verbouwing een uilenbord hebben. En alle jaren zaten er duiven in, of kauwtjes, maar nog nooit een uil.

Zou het dan nu echt eindelijk gelukt zijn, zit er een uil in? Of zit er gewoon elke nacht eentje boven op het dak en spuugt hij dan af en toe zo'n braakbal uit. Wie zal het zeggen? Maar het maakt me niet uit, ik vind het hartstikke leuk.

Als je goed kijkt zie je zo de botjes zitten, kleine muizenkaakjes met hele kleine tandjes. Best bijzonder om te zien.

Ik heb al een paar braakballen naar binnen gehaald en gedroogd, leuk voor mijn nichtje en neefje, kunnen ze braakballen uitpluizen en kijken wat er allemaal uit tevoorschijn komt. Hopelijk vinden ze het een leuk cadeautje. Voor hetzelfde geld vragen ze zich af waar die alternatieve tante nou weer mee aan komt zetten.

Ik hoop dat jullie na het lezen van dit berichtje je lunch nog lusten. Vooral de laatste foto is enigszins onsmakelijk...... Misschien wel goed voor de lijn.

Fijne dag!

Marie-Louise

Gehaakte omslagdoek van Durable Forest

Het moestuinseizoen is hier wel zo'n beetje teneinde. Ik heb de laatste komkommer geoogst uit de kas en in de moestuin groeit ook niet zoveel meer. Ik weet wel dat je nog prei of boerenkool kan telen, maar ik ben eerlijk gezegd niet zo'n wintertuinierster. Ik vind het vooral koud, winderig en nat en je moestuin verandert in een prutzooi. Nee, geef mij nu maar een lekkere warme houtkachel en een brei- of haakwerkje op schoot. Zonder werk in de moestuin blijft er ineens ook veel meer tijd over om lekker te handwerken en dus haakte ik afgelopen weken een omslagdoek voor mijn zus.

De wol die ik gebruikte is Durable Forest. We hebben deze wol sinds kort in de winkel en dan is het handig om er iets van te maken. Leuk voor de klanten om te zien en je weet zelf gelijk ook hoe het breit of haakt.

Het werd een kleine omslagdoek voor onder je jas; lekker warm voor gure dagen.

Ik gebruikte een patroon dat ik vond op de site van Durable.

HIER vind je het patroon. Het is so wie so een leuke site om te bekijken, met allerlei ideeën en patronen.

Ik heb de sjaal wel iets kleiner gemaakt dan het origineel, anders werd het zo'n hele grote lap.

Durble Forest is een mengsel van merino, zijde en acryl en de aanbevolen naalddikte is 2,5 a 3. Ik vind het zelf een hele fijne draad met een mooie tweed-uitstraling.

Van de overgebleven wol ga ik nog een paar bijpassende polswarmers breien volgens onderstaand patroon.

Patroon Polswarmers

Een vriendin wilde ook heel graag een paar polswarmers, dus ik heb voorlopig nog genoeg te doen, maar eerst even hout naar binnen halen voor een lekker vuurtje.

Fijne dag!

Marie-Louise

Sjaal voor een saaie trui

In de uitverkoop deze herfst kocht ik een blauwe trui want truien vind ik zo makkelijk om te dragen. Gewoon 's ochtends even onder de douche springen, trui en broek aan en hup, de dag kan beginnen. Maar deze trui was donkerblauw en ik draag hem op een spijkerbroek, beetje saai.

Kijk, dat bedoel ik nou, saaaaaiiiii.....

Dus ik dook in mijn mand met Ufo's en toverde daar een blauw gestreept sjaaltje uit, bijna klaar en perfect voor deze saaie trui. Na twee avondjes breien en afwerken was het sjaaltje helemaal klaar. Fijn hoor, zo'n snel projectje.

Stuk minder saai zo, en ook veel behaaglijker trouwens.

Het sjaaltje is gebreid van mohair wol, warm om te dragen en het weegt bijna niets, heel comfortabel.

Het patroon beschreef ik al eens in dit blogje:

"Fluffy sjaal voor koude nekjes"

Voor het gemak herhaal ik het patroon nog even:

Wol: Rowan Kidsilk Haze

Breinaald: 4,5 mm

50 steken opzetten

Breien: 10r, 10 av, 10r, 10av, 10r

En alle volgende pennen de steken breien zoals ze zich voordoen.

Je wisselt iedere twee pennen van kleur.

Net zolang doorbreien tot je de sjaal lang genoeg vind.

Om te zorgen dat je niet al die draadjes steeds hoeft af te werken doe je het volgende:

 Aan één kant heb je steeds 4 draden en de eerste steek van die naald brei ik met alle 4 draden tegelijk. Zo neem je de draden steeds mee in je werk en hoef je niet een miljoen draadjes af te hechten, wel zo makkelijk.

Toen ik mijn sjaal lang genoeg vond hield ik trouwens nog zeker de helft van de wol over. Die vier bolletjes zijn dus meer dan genoeg. Voor het zelfde geld kan je ook nog een sjaal breien om cadeau te doen. Als je nu begint met breien heb je alvast een cadeautje klaar voor kerst of Sinterklaas.

Fijne dag!

Marie-Louise

Gebreid vest voor doorzetters

Kijk mij eens blij kijken op deze foto. Nou, daar heb ik ook wel reden toe, mijn vest is af en het zit nog lekker ook. Het was een behoorlijke klus mag ik wel zeggen.

Ik heb er wel twee jaar over gedaan denk ik. Het vest werd helemaal in de rondte gebreid en als alles dan klaar was moest je het vest doorknippen. Maar toen kreeg ik dus knipvrees en heeft het vest bijna een jaar in de kast gelegen. Uiteindelijk vond ik het toch zonde en verzamelde ik al mijn moed bij elkaar.

Aan beide kanten van de knipbies moest je eerst een stiksel naaien en daarna doorknippen dus. Ik kreeg nog net geen hartverzakking. Daarna biezen breien en die weer aan het breiwerk naaien. Dan nog de zomen vastzetten aan de mouwen en aan de onderkant van het vest en als laatste een boord erop breien. Ik vond het echt een megaklus en weet niet of ik het nog een keer zal doen, maar ik ben wel heel blij met mijn vest.

Hier nog even de achterkant van het vest, je ziet dan mooi de ronde pas.

En de halsboord. (Let even niet op de rimpeltjes in het vest, niet alles kan perfect zijn tenslotte).

Mocht je ook een poging willen wagen, ik gebruikte dit boek:

Het is wel een Noors boek, maar toch lukte het me wel om alles te begrijpen met behulp van Google Translate. Het boek staat trouwens  vol prachtige vesten, maar eerst ga ik maar weer eens iets eenvoudigs doen. Een sjaal ofzo, past altijd, wel zo makkelijk.

Fijne dag!

Marie-Louise