Roodborstjes in een gieter

Mijn zus heeft een heel klein tuintje, maar wel heel gezellig met volop planten en bloemetjes. En afgelopen winter hing zij haar gieter aan een haak aan de schutting, handig, dan kon er geen water in blijven staan en vroor de gieter ook niet stuk. Maar toen ze de gieter weer wilde gebruiken zag ze dat er een roodborstje een nest in had gemaakt. Dus de gieter bleef gewoon hangen en de eitjes kwamen zowaar uit. Vader en moeder roodborst vlogen af en aan, wat wil je nog meer.

Hier hangt de gieter dus

En als je op je tenen gaat staan kan je net de vogeltjes zien zitten. (let maar op de gele randjes van de snavels).

Helaas steeg het kwik nogal deze week en mijn zus appte mij op een gegeven moment in lichte paniek dat haar roodborstjes zowat aan de kook waren daar in die metalen gieter in de volle zon. Code rood zeg maar.

Dus wat te doen bij overmatige opwarming? Koelen met water en zorgen voor schaduw. En dat heeft ze heel handig opgelost.

Op de gieter kwam een natte handdoek en er werd een paraplu vastgemaakt tegen de schutting. Het is misschien niet zo mooi om te zien, maar de roodborstjes hebben de hittegolf goed doorstaan. Nog even en ze kunnen uitvliegen.

Verder brei ik geen steek deze dagen, veel te veel te doen in de tuin.

Maar ik plukte wel een supervrolijk boeket uit eigen tuin (wat kan je je dan toch rijk voelen).

Fijne avond!

Marie-Louise

Juni

Juni, da's een drukke maand als je een tuin hebt, maar ook een hele mooie maand. Juni is genieten van de eerste aardbeien, rabarber en groene asperges. En juni zit nog vol beloftes van een mooie zomer.

De linde staat in volle bloei, ze ruikt heerlijk.

En van dichtbij zie je allemaal bijtjes, hommels en vlinders. Het zoemt helemaal.

Aan de voet van de fruitbomen strooien we ieder voorjaar compost en daar bloeit nu van alles.

Dat komt spontaan op want die zaadjes zitten allemaal in onze composthoop.

Boeketje onder de boom.

Dit jaar staan er ook prachtige klaprozen bij de fruitbomen. Waar die vandaan komen? Geen idee. Aan komen waaien of zo.

Juni is echt een topmaand. Vooral als het niet te heet is natuurlijk, zoals vandaag. Echt volop genieten.

Naast al het wieden en oogsten had ik nog tijd om onder de parasol de eerste sok af te breien.

Maar erg hard gaat het allemaal niet, te druk in de moestuin!

En de kuikentjes? Het zijn echte Houdini's. Dat hekje waar ze voor hun veiligheid achter moesten blijven vonden ze echt niks en gisteren zagen ze kans om samen met hun drie moeders gewoon de wijde wereld in te trekken.

Wat nou opsluiten in een ren? We zijn toevallig wel scharrelkippen hoor!

Dus daar gaan ze, ik tel ze iedere keer angstvallig. Maar het zijn gelukkig nog steeds zeven kuikens.

Nou, ik ga weer even de tuin in.

Druk, druk, druk.

Fijne dag, 

Marie-Louise

Kuikentjes enzo

Na drie weken broeden hebben we uiteindelijk zeven gezonde kuikentjes gekregen. En het is zo leuk om te zien. Het is een soort mini commune waarbij de drie kloeken samen de zeven kuikens opvoeden, echt een feestje om naar te kijken.

Hier zit het grut lekker te zonnen op een houten richeltje.

De eerste dag had ik de kippen en kuikens ook heel optimistisch losgelaten. Deurtje van de ren open en lekker naar buiten. Het was prachtig om te zien en dochter en ik gingen gelijk even boodschappen doen. Maar toen we terugkwamen zat één hen met vijf kuikens tegen de buitenkant van het kippenhok geplakt en op twee meter afstand stond een grote kraai te wachten tot één van haar kuikens zo onverstandig zou zijn om te ver bij moeders vandaan te gaan. Mijn dochter vloog er naartoe en joeg de kraai weg. Tja, zo'n dier moet natuurlijk ook eten hebben voor het eigen kroost, maar laat die maar gewoon een platgereden duif van het asfalt bikken, ik wil mijn kuikentjes nog niet kwijt.

Kortom, de kuikens en moeders hebben voorlopig huisarrest. Ik heb nog wel twee vierkante meter gras afgezet met wat gaas, kunnen ze toch nog een heel klein beetje scharrelen, maar eerst moeten ze maar iets groter groeien.

De moeders maken de hele tijd kleine tokgeluidjes en wijzen dan even aan waar iets te eten ligt. En de kuikentjes mogen het dan opeten.

Na enig navragen weet ik nu ook wat voor ras de kuikentjes zijn. Het zijn Amrock kippen. Een mooi wit zwart gestreept kippenras. Je schijnt al jong te kunnen zien of de kuikentjes hennen of haantjes zijn. De hanen hebben een duidelijke witte vlek op het hoofd en de hennen zijn wat donkerder dan de hanen. Ook de pootjes schijnen wat in kleur te verschillen. Persoonlijk zie ik niet veel verschil en die witte vlek, die hebben ze allemaal...... Er zullen toch wel een paar hennetjes bijzitten hoop ik. Het zal toch niet zo zijn dat ik straks met zeven hanen opgescheept zit? Nou ja, de tijd zal het leren.

De achterburen zijn ook weer terug. Vanuit mijn keukenraampje heb ik een prachtig uitzicht.

Kijk toch eens wat een plaatje. Als ik een foto maak komen ze direct even kijken wat ik toch in hemelsnaam aan het doen ben. Nou niks eigenlijk, er is deze week niet zoveel uit mijn handen gekomen.

Dit is het enige wat ik presteerde; ik maakte een begin aan een nieuwe sok. De wol had ik al heel lang in huis en nu had ik zin in een simpel werkje. Dus ik besloot er een paar zomersokken van te maken. Ik heb er voor het eerst zelf een klein patroontje ingebreid en dat gaat eigenlijk heel makkelijk. Als ze klaar zijn zet ik wel op mijn blog hoe ik het gedaan heb.

En nu ga ik een lekker kopje koffie maken en nog even breien.

Fijne avond!

Marie-Louise

Lichtpuntje

Deze week moesten we afscheid nemen van een dierbaar familielid. Ja, het leven kan soms onverwacht anders lopen dan gedacht. Maar ook dat hoort erbij, of je wilt of niet.

Gelukkig was er vanochtend op deze mooie pinksterdag ook een lichtpuntje toen ik de kippenren openmaakte.

Daar is hij of zij, het eerste kuikentje. 

Afscheid nemen en nieuw leven, zo dicht bij elkaar.

Fijne pinksterdagen.

Marie-Louise

Verse vis

Verse vis, nou ja, vers van de breinaald dan. Dit patroontje had ik al een hele tijd liggen en eindelijk gunde ik me even tijd om ze te breien.

De visjes zijn gebreid van Scheepjes Secret Garden. Een mooi garen van zijde, katoen en polyester. En het patroon vond ik HIER. Ze zijn lekker simpel om te maken en zo klaar. Dat is ook wel eens fijn.

Onder het breien zat ik te denken dat je ze in allerlei formaten kunt maken, ook bijvoorbeeld van frisse kleurtjes katoen. Leuk voor kinderen om mee te spelen. Ze kunnen er "echt" mee koken, of je stopt er een piepertje in voor de allerkleinsten. Je zou er ook een visspelletje mee kunnen maken. Mogelijkheden genoeg dus (maar zoals gewoonlijk tijd te weinig). Deze visjes mogen gewoon mee naar de winkel, als voorbeeldje en ter inspiratie.

En groot voordeel van deze vis; ze blijft altijd vers.

Fijne dag!

Marie-Louise

PS: De broedende kippen zijn een echte soap om naar te kijken. Ze jatten elkaars eieren zodra er eentje van het nest gaat. En er worden natuurlijk ook nog gewone eieren gelegd, daar proberen ze ook nog op te broeden. Dat is wel een beetje verwarrend allemaal. Ik kreeg van één van jullie al de tip om op de broedeieren een stip te zetten. Dat is inderdaad heel handig. Ik ben benieuwd hoe het afloopt. Nog twee weekjes te gaan.

Broedse kippen

Onze vorige kippen (die van het Vorwerk-ras) waren wel eens een dagje broeds. Ze bleven dan wat verdwaasd op hun eieren zitten, maar daarna vonden ze het welletjes, besloten toch geen kuikens te willen en gingen verder met hun dagelijkse leventje.

Bij deze kippen is het wel even anders. Hardnekkig broeds zijn ze, dat wil zeggen; niet van de eieren te krijgen. En het vervelende is, ze hebben geen haan in hun midden (weten zij veel). Dus ze kunnen broeden wat ze willen, er komen geen kuikentjes. En dat is ook gelijk het probleem, ze broeden maar door en eten dan nauwelijks. Ze kunnen zelfs zo verzwakken dat ze het loodje leggen. Dus ik dacht, hier moet ik iets aan doen en ik informeerde links en rechts wat een goede manier was om van die broedsheid af te komen. Zo heb ik de dames herhaaldelijk van de eieren gejaagd en alle eieren snel zelf opgegeten. Ook heb ik het leghok afgesloten, maar ja, 's avond moest de boel weer open, want ze wilden toch wel graag op stok. Als laatste noodmaatregel heb ik ze zelfs in een emmer water ondergedompeld. Ze bleven na deze behandeling een half uurtje verdwaasd zitten en zochten toen snel hun eieren weer op. Ze vinden me zo langzamerhand helemaal niet lief meer. Onze relatie staat behoorlijk onder druk.

Wat er ook gebeurd, ik ga niet van mijn eieren af!

Dus nu ben ik gezwicht. Er zijn nu twee kippen broeds en ik heb ze allebei vijf bevruchte eieren geschonken. Die eieren kreeg ik van vrienden van mijn zus, die dus wel een haan hebben. Gisteren vroeg ik nog even wat voor ras het eigenlijk was. O, zei mijn zus, Jan heeft hele mooie kippen hoor. Maar wat voor ras het is weet ik dus nog niet. We zullen zien wat de toekomst brengt. Als die broedsheid maar over gaat. Wel hoop ik dat niet al die eieren uitkomen, want dan heb ik ineens 14 kippen in plaats van vier, en wat moet ik daar dan weer mee  doen?

Het nageslacht in wording, ik ben benieuwd......

Fijne dag!

Marie-Louise

Gebreide sjaal van Scheepjes Our Tribe

Zo, weer een projectje af. Dit keer breide ik een driehoekige sjaal van Scheepjes Our Tribe. Dat is een mooi dun garen van 70% Merinowol en 30% Polyamide (voor de sterkte). Het garen is niet getwijnd en ik vind het heel mooi om sjaals van te maken of om mee in te breien.

Voor de winkel maakte ik deze kleine sjaal om te laten zien hoe mooi de wol is.

Ik gebruikte drie effen kleuren en het middenstuk is van een gemêleerde bol Our Tribe. 

Ik breide met breinaald 3,5. Zo wordt de sjaal mooi los en luchtig.

Het patroon vond ik op internet en heet Balvraid Hap:  HIER kan je het patroon downloaden. En je vind op deze site nog meer mooie patronen! De uitleg is heel duidelijk, kan niet mis gaan. Er is een patroon voor een kleine sjaal (die maakte ik) en er is een groter model. Die lijkt me ook heel mooi om te maken en dan van één kleur. Ach, als ik toch meer tijd had.

En weer op naar een nieuw breiproject!

Fijne dag,

Marie-Louise