vrijdag 26 april 2019

Moestuin update

Tjonge jonge, de natuur barst uit haar voegen de laatste dagen. Vooral nu het even lekker geregend heeft zie je de bomen bijna groen worden waar je bij staat. Het is echt volop genieten in de tuin.

Dit is twee weken geleden. Man en zoon spitte voor mij vier mooie vakken om waarin ik bloemen kan zaaien en dahlia's kan poten. Die dahlia's zitten er ondertussen al in en de bomen zijn ook al veel groener.

Ook maakten ze een nieuw hek om mijn moestuin. Ze moesten af en toe schuilen voor de hagelbuien. Dat kan je je nu bijna niet voorstellen met dit lekkere weer. Nu zullen de kippen hopelijk de moestuin met rust laten.

Ik had het nog niet op mijn blog gezet, of de kippen demonstreerden nog even hoe goed ze kunnen "hekje klimmen". Het is dus nog een beetje de vraag of ze de moestuin met rust zullen laten. Nou heeft het moestuinhek wel van die mooie punten, misschien vinden ze dat niet zo fijn om op te landen.


De fruitbomen beginnen te bloeien. Deze appel staat er nu zo'n 10 jaar. Het is al een behoorlijke boom vind ik. Vorig jaar hadden we een mooie opbrengst, we zullen zien wat dit jaar brengt.

Maarts Viooltje in volle bloei. Mooi!

En een inimini vaasje met de eerste bloemetjes voor binnen. Het vaasje is eigenlijk een zoutvaatje wat van mijn oma is geweest. Er hoort een klein zilveren dopje op met gaatjes, maar dat is al jaren weg. Als vaasje doet dit zoutvaatje ook goed dienst.

Gisteren ging ik met mijn zoon lekker shoppen bij het tuincentrum. Omdat ik bijna jarig ben vraag ik altijd planten voor mijn verjaardag, daar heb ik de hele zomer plezier van. Ik kocht allerlei eenjarigen en ook wat planten voor in de moestuin. Zo heb ik voor de tweede keer artisjokken gekocht (de eerste keer hadden vader en zoon ze helemaal ondergespit). En voor het eerst dit jaar heb ik ook zoete aardeappelen in de moestuin staan. Benieuwd wat dat gaat worden. Maar eens even zoeken op internet hoe ik die dingen het best kan laten groeien. De afgelopen dagen heb ik van alles gezaaid in de moestuin en courgettes en snackkomkommers gepoot. Wel een beetje vroeg, maar het weer blijft mooi, dus ik durf het wel aan. Vandaag oogstte ik de eerste twee groene asperges, ja het moestuinseizoen gaat echt weer van start. Heerlijk!

Fijne dag en geniet van Koningsdag morgen!
Marie-Louise







zaterdag 20 april 2019

Gehaakte boodschappentas in miniformaat

Mijn zus heeft een hele leuke gehaakte boodschappentas. Het is een machinaal vervaardigd exemplaar en heel handig in het gebruik. Dus toen ik het ding een keer in handen kreeg heb ik het eens even goed van alle kanten bekeken, het was zo heel handig gemaakt, maar hoe precies?

En vandaag kwam ik ineens op het lumineuze idee om een miniversie te maken. Zo kon ik alles even uitproberen, zonder dat het me een week haakwerk kostte (of meer). Kleine tasjes haak je immers snel en als je een stukje uit moet halen is dat dan ook niet direct een ramp waarbij de moed je in de schoenen zakt. Dus zo gezegd, zo gedaan.

Dit is dus het idee, maar dan groter.


Je begint met het haken van een vierkant. Lekker simpel en daar houd ik wel van.
Ik haakte een vierkant van 16 x 16 vakjes. 1 Vakje bestaat uit 1 stokje en 2 lossen.

Als het raster klaar is ga je aan 1 kant vasten haken. Daarbij minder je in een paar toeren tot je nog 9 vasten over hebt. Hierdoor gaat die kant van je vierkantje rimpelen. Je doet precies hetzelfde aan de tegenoverliggende kant van het vierkant. Nu wordt het al een beetje een "zakje". Vervolgens haak je aan deze twee kanten een handvat en tegelijkertijd minder je ook aan de andere twee kanten. Die kanten laat je wat minder rimpelen. Nou, dat is een beetje het idee. Ik ga nu proberen een groot exemplaar te maken en dan zal ik netjes alles opschrijven wat ik gedaan heb. Nu was ik zo enthousiast dat ik me geen tijd gunde om alles goed op te schrijven. Wordt dus vervolgd.


En om in de paasstemming te komen heb ik het tasje ook nog even gevuld met eieren (ze waren nog wel rauw, dus voorzichtig aan maar).

Nu ga ik een groter exemplaar proberen te maken, dat lijkt me een heerlijk werkje voor de komende dagen. Lekker in de zon met een koffie en een haakwerk, wat wil een mens nog meer.

Fijne paasdagen en geniet van het mooie weer!
Marie-Louise


vrijdag 12 april 2019

De ransuilen zijn terug!

Vorig jaar hoorde ik ze voor het eerst. Ik liep in de vroege schemer nog even een rondje door de tuin en hoorde bij de oude hulstboom een zacht "Oe Oe" en als je heel stil bleef staan hoorde je dat de roep ook beantwoord werd. Het waren uilen, zoveel was wel duidelijk, maar wat voor soort? Bijna elke avond hoorde ik de uilen en ineens zag ik ze in de schemer vliegen. Ze hadden een nest in een eikenboom aan de weg. Ik was helemaal enthousiast, prachtig! Natuurlijk wilde ik ze heel graag op de foto zetten en dan trots laten zien hier op mijn blog, maar dat lukte de hele zomer niet, ook niet toen ze jongen kregen. Helaas. Wel kwam ik er via internet achter dat het ransuilen waren, die uilen met van die kleine oortjes (wat eigenlijk veren zijn).

En deze week hoorde ik het weer, overdag toen ik eieren uit kippenhok haalde hoorde ik vlakbij het bekende Oe Oe. En wat bleek, de uil zat overdag lekker in de meidoorn. Ik greep mijn telefoon en maakte een foto. Ah, trots! Het was gelukt.

Oké, ik geef toe, het is een beetje een zoekplaatje, maar ze zit er echt hoor (of is het een hij?)


Nog een beetje uitvergroot, zo zie je het beter. (de bladeren zitten wel een beetje in de weg helaas.)

Ik ben ultratrots, ze zit er nu elke dag en af en toe ga ik stiekem even kijken (niet te vaak, want ik ben veel te bang dat ze weer vertrekt).

Nou is dit een erg enthousiast verhaal, maar die ransuilen hebben ook wel een nadeel, daar kwamen we verleden jaar wel achter. Als de jongen uitvliegen hebben die een bepaalde roep, een soort contactroep voor hun ouders. En die roep is nogal doordringend (zwak uitgedrukt). Vooral als het warm is en je ligt 's avonds op bed met je raam open. Het is een beetje alsof een vervelende buurjongen met zo'n piepbeest voor de hond onder je raam staat en elke 10 seconden even in dat piepbeest knijpt. Een soort hoge IEIIEIEIUW. Niet echt handig om bij in slaap te vallen. Maar vooruit, het is niet je buurjongen, maar de uilskuikens die daar aandoenlijk in de boom zitten, dus we hebben het ze maar vergeven, alhoewel het de eerste paar nachten niet meeviel om in slaap te vallen.

Ik ben benieuwd of we dit jaar ook weer van de jonge uilen mogen genieten.

En mocht je wat meer willen weten over de ransuil, en hun roep willen horen, dan is DIT een leuke link van de vogelbescherming.

Fijne avond,
Marie-Louise




maandag 8 april 2019

Kleine wondertjes van de natuur

Vroeger, toen mijn kinderen nog geen puber waren en nog volop genoten van de kleine wonderen van de natuur, maakten wij in de lente paardenbloemkrullen. En nu de lente ineens in volle hevigheid is losgebarsten en ook de paardenbloemen weer bloeien, moest ik er ineens aan denken.

Pluk eerst een paar mooie paardenbloemen.

Snijd dan met een mesje het uiteinde van de steel in een paar dunne reepjes, hoe meer reepjes, hoe mooier. Mijn stelen waren niet zo dik, dus bij mij lukte het maar om ze in vier reepjes te snijden.

Stop de stelen dan in een glas water en aanschouw het wonder(tje). In een paar seconden krullen de steeltjes prachtig op.

En ook als je al een oude volwassene bent is het gewoon leuk om te zien hoe zo'n steel van een paardenbloem in een paar tellen zo mooi kan krullen.

En nog een klein wondertje vandaag. Ik ging hout halen om vanavond laat toch nog even de kachel te stoken.

Toen viel mijn oog ineens op een vogelnestje. 


Kijk, hier zie je het van dichtbij.

Ik voelde voorzichtig met mijn handen of het leeg was.

Twee eitjes, Mooi hoor. 

De komende tijd maar even hout pakken van een andere stapel. En als het weer zo blijft hebben we niet veel hout meer nodig.

Fijne avond!
Marie-Louise