Enge beestjes

Als je buiten woont heb je ook te maken met allerlei enge beessies. Zo hebben we momenteel een rare lucht in huis hangen. Vooral 's ochtends vroeg. En sinds een paar jaar weet ik dat dat veroorzaakt wordt door de mannetjes van de spitsmuis. Die stinken! Niet normaal. Als je alleen thuis bent kun je nog gewoon je schouders ophalen en denken, ze verdwijnen wel weer een keer. Maar zodra er bezoek is slaat de schaamte toe en begin je je te verontschuldigen. Dus het is jammer voor de spitsmuizen, maar we zetten toch maar af en toe een muizenval. Daar doen we dan een beetje vlees in, want spitsmuizen eten geen graan, maar slakken en pissenbedden etc. Dus eigenlijk is het gewoon zonde om ze te vangen, maar ja, die stank.

En dit is ons terras. Hier zitten we zo af en toe (maar eigenlijk zijn we niet van die zitters).

Dit is bij de achtergevel van het huis.

En daar bovenaan zit het uilengat. En zoals je kunt zien zit er iets voor het gat. Opgetogen ging ik de verrekijker halen. Zou er eindelijk een uil zitten? Wel hadden we al duiven en kauwtjes die daar nestelden, maar uilen nog niet.

Het viel toch wel enigszins tegen. Geen uil, maar een wespennest! Nog meer enge beestjes. Ze mogen blijven zitten zolang we er geen last van hebben, maar als ze echt vervelend worden vrees ik toch dat we maar iemand moeten bellen die ze weg kan halen.

En dan nu het laatste enge beestje.

Ken je deze? Ongeveer midden op de foto?

Hier zie je hem nog wat groter. Deze zat, samen met veel broertjes en zusjes, bij de fruitbomen. Het is de larve van het Lieveheersbeestje. En ook al ziet deze er een beetje eng uit., is het  een heel nuttig beestje. Ze eten namelijk enorm veel luizen. Dus als ik luizen bij de dahlia's of tuinbonen heb probeer ik er altijd een paar te zoeken en er bij te zetten. Het werkt echt!

To zover de enge beestjes. Nu ga ik lekker oogsten, want alles wordt tegelijk rijp, maar daarover schrijf ik volgende keer een blogje.

Fijne dag!

Marie-Louise