Goede voornemens en Valentijnshartjes

Het is al februari, maar misschien mag ik het toch nog even hebben over goede voornemens. Ik heb er namelijk eentje dit jaar. Niet afvallen of stoppen met het eten van chips, maar eentje op handwerkgebied. Ik ga proberen dit jaar eindelijk niet zoveel wol te kopen, maar nu eens uit mijn eigen voorraad wol gebruiken om nieuwe werkstukken van te maken. Ik heb namelijk een enorme wol-aankoop-verslaving. Als ik een mooie wolwinkel binnenloop moet ik gewoon iets kopen, niet om direct iets van te maken, maar gewoon voor de heb. Omdat het zo mooi is en omdat het vast nog wel een keertje van pas komt. Heb je dat nou ook. Ondertussen heb ik genoeg wol om nog jaren vooruit te kunnen, om maar niet te spreken over borduurwerkjes, kraaltjes, vilt en andere leuke hobbymaterialen.

En dus ben ik een kolsjaal aan het haken en nog zo'n mooie omslagdoek aan het breien zodat beide dochters er straks eentje hebben. Allebei van wol wat ik al in huis heb.

En voor de winkel was ik wat aan het experimenteren met vilt. Ik wilde een leuk drie-dimensionaal hartje maken voor Valentijnsdag  En dacht, dan maak ik er een heleboel, staat leuk om op te hangen in de winkel. Nou ja, dat lukt dus niet zo goed. Ik had al wat rondgekeken op internet en heb het volgende hartje inmekaar geprutst.

Het zijn eigenlijk drie hartjes uit vilt geknipt en in het midden aan elkaar genaaid. Maar het wordt niet mooi recht, er blijf maar zo'n rare draai en zitten.

Nee, dan dit hartje, die maak ik al een hele tijd (en zijn daarom niet meer zo leuk om te maken, het wordt een beetje saai zal ik maar zeggen). Maar ik vind ze wel veel mooier. Ik festonneer twee vilten hartjes tegen elkaar, en om de drie a vier steekjes pak ik een kraaltje op met mijn naald, en dat blijft dan vanzelf mooi vastzitten. Misschien krijg ik weer zin om er nog een paar te maken, aan vilt geen gebrek, dus het zit nog wel even goed met het goede voornemen.