Kappers en haarlak

Zoals veel vrouwen ben ik soms niet tevreden over mijn uiterlijk. Er zijn twee dingen die ik graag anders zou willen. Als eerste droom ik al jaren van lang haar en als tweede zou ik graag een kilo of 5 gewicht kwijt willen raken. Nu zou je zeggen, dat is zo opgelost. Lang haar krijg je door NIET naar de kapper te gaan en 5 kilo afvallen doe je door NIET te eten. Zo, probleem opgelost en nou niet meer zeuren.

Over dat gewicht zullen we het maar niet meer hebben inderdaad, maar afgelopen week was ik bij de kapper. Ik ga vaak samen met mijn moeder, kan ze gelijk met mij meerijden. Dus wij zaten weer gebroederlijk naast elkaar in de kappersstoel en ik merkte op dat ik last had van een haarcrisis. Ik ben een vrouw met een kapsel dus 's ochtends föhn ik altijd mijn haar en dan rommel ik nog wat met een krulborstel. Vervolgens veranker ik de hele boel met een hoop haarlak. Maar soms wil je gewoon op kunnen staan en je haar in een knotje of paardenstaart doen, aankleden en wegwezen en niet dat eeuwige gedoe met föhn en krulborstel. Dus: lang haar. En wat zei mijn kapster: "Dat zou je heel mooi staan, probeer het gewoon een keer, als het niet lukt kan ik het zo weer knippen". Kijk, dat wilde ik nou graag horen. En dus knipte ze voor de vorm hier en daar een plukje weg en rekende ik blij af. Het bedrag was zo laag dat ik zei: "Doe er maar een bus haarlak bij". Ik verschoot nog net niet van kleur toen ik afrekende. Die bus lak was nogal duur (zacht uitgedrukt). Maar volgens de kapster wilde ik hierna niets anders meer. En verdraaid, ze heeft echt helemaal gelijk. Ik heb echt nog nooit zulke goede haarlak gehad, 's ochtends één keer een beetje van die rommel op mijn haar en ik ga probleemloos de dag door. Anders spoot ik gedurende de dag nog een hoop van die zooi in mijn haar om de boel niet de hele dag voor mijn ogen te hebben hangen, maar nu blijft dat haar gewoon zitten waar het moet zitten. Die fles was wel duur, maar ik denk dat ik er vier keer zo lang van doe.

Moraal van dit verhaal: Soms moet je betalen voor kwaliteit, maar het is het waard.

Nou ja, dit verhaal gaat verder nergens heen, ik ga maar weer eens breien (of stofzuigen) ofzo. En over een jaar of twee zal ik op dit blog een foto plaatsen van mijn prachtige lange haar (en wellicht ben ik dan ook 5 kilo lichter).

Fijne dag allemaal!

Marie-Louise