Nieuwe kippen!

Onze oude kippen leggen toch steeds minder eieren, terwijl de pubers hier in huis altijd honger hebben en te pas en te onpas eieren bakken. Daardoor hebben we regelmatig een eier-tekort tegenwoordig. Om de oudjes nu vriendelijk te bedanken en in het bos achter te laten kon ik toch niet over mijn hart verkrijgen, dus ze mochten blijven. De oplossing diende zich twee weken geleden aan, want toen ik jarig was kwam mijn broer aanrijden met twee nieuwe hennetjes in een hondenbench. Kijk, de eierproductie kon weer stijgen!

Mag ik u even voorstellen, dit zijn  Nicolette en Simone (Nick en Simon, maar dan anders). Het zijn Australorp Krielkipjes. Echt heel schattig!

En weet je wat zo handig is als kriepkip? Je bent zo krielig dat je gewoon tussen de planken door kunt, hoef je nooit om te lopen.

Volgens de omschrijving op internet zijn het hele levendige kipjes, die heerlijk in de rondte scharrelen. Helaas voor ons scharrelde één van de dames na een dag niet zo heel hard meer. Het levendige was bijna helemaal verdwenen. Ze zat lamlendig in het hok en viel ook steeds om. Haar snaveltje stond de hele tijd open. Ik dacht, die gaat de nacht niet meer halen. Dus ik snorde wat rond op internet en kwam allerlei akelige kippenziektes tegen, vrijwel allemaal besmettelijk en dodelijk. Pfffff..... Maar ergens stond ook dat bij kipjes die het scharrelen nog niet gewend zijn de krop verstopt kan gaan zitten. Door je kip warm water te geven met zuiveringszout (hadden we niet) en de krop te masseren kon dit euvel weer verholpen worden. We dachten, we wagen de gok en spoten een injectiespuitje met lauwwarm water in haar snavel, veel weerstand bood ze toch niet. Daarna masseerde ik de krop. Dat was weer een heel nieuwe ervaring. Na het tweede spuitje water maakte de kip allerlei gorgelgeluiden, maar ze spartelde niet tegen en scheen het zelfs wel lekker te vinden. Daarna heb ik haar maar terug in het hok gezet en tegen de avond heb ik haar op stok geholpen, want dat lukte zelf niet zo goed meer. De volgende ochtend verwachtte ik half en half dat ze dood in het hok zou liggen, maar jippie! Ze scharrelde weer gewoon rond. En nu gaat het alweer een heel aantal dagen prima.

Als dank legde de dames vandaag allebei een ei (nou ja, een eitje). Wat wil je nog meer?

En het contact met de al wat oudere kippen loopt gesmeerd. Ik was bang dat er bloed zou vloeien in het kippenhok, maar ze zijn al helemaal aan elkaar gewend en wandelen met z'n allen lekker door de tuin.

En mag ik u nog een schoonheidstip aan de hand doen? Niets is fijner dan een stofbad in een opgedroogde molshoop.

Fijne avond, Marie-Louise