Muziek

Elisabeth van de blog  Busy Bessy 2 organiseert dit jaar een bloghop en daar doe ik graag aan mee. Het eerste bericht heeft als onderwerp muziek en dat is heel iets anders dan mijn gebruikelijke berichtjes over handwerken, tuinieren of koken.

Ik moet jullie iets bekennen, ik bespeel al jaren een instrument. Niet zo'n hip iets als een gitaar waarbij je quasi laconiek kunt zeggen, "o ik begeleid je wel even op mijn gitaar". En ook geen sexy saxofoon, waarop je fantastische loopjes kunt spelen en daarbij ook nog heel swingend kan bewegen.

Nee, ik speel blokfluit. Als mensen vragen of ik een instrument bespeel komt het er meestal enigszins verontschuldigend uit, ja blokfluit dus. Naast de banjo toch wel één van de meest lullige instrumenten om te bespelen. Vaak krijg ik als reactie, "O, dat heb ik ook gespeeld en daarna koos ik een echt instrument.....". 

Blokfluit is gewoon een heel leuk instrument om te bespelen. Groot voordeel is ook dat je het overal mee naar toe kunt nemen. In mijn jeugd speelde ik ook op een orgel, en dan ben je veroordeelt tot de huiskamer. Maar blokfluiten kan altijd. En ook samen met je kinderen kan je dan lekker een eindje wegtoeteren.

Dit is mijn blokfluit collectie. De kleinste is de sopranino. Die klinkt heel hoog en daar kan je het beste op oefenen als er verder niemand in de buurt is. 

Dan de sopraan, de blokfluit waar menigeen op heeft leren fluiten. Ze zijn er voor de beginner ook in kunststof uitvoering en die kunnen desnoods in de vaatwasser. Mijn sopraan is van buxushout en fluit heerlijk. 

Nog een maatje groter is de alt. Deze klinkt een stukje lager en ligt daardoor voor de luisteraar fijn in het gehoor. 

En mijn grootste blokfluit is de tenor. Heerlijke fluit, maar ik kreeg toen ik hem net had wel kramp in mijn vingers omdat de gaten zover uit elkaar zitten. 

Er zijn nog veel grotere blokfluiten zoals de bas en sub-bas, maar die bezit ik niet. 

Sopranino

Tenor

En het allerleukste van blokfluit spelen is dat je het met een groep kunt doen. Ik speel al jaren in hele leuke groep. Lekker met elkaar muziek maken en één maal per jaar een uitvoering. 

Het bijzondere van muziek vind ik ook dat iedereen dezelfde taal "spreekt". Ook al begrijp je elkaars spreektaal niet, zet bladmuziek neer en je kunt samen musiceren.

En dan je geheugen, dat zit vol opgeslagen melodieën en liedjes. Bedenk maar eens hoeveel liedjes je mee kunt neuriën, dat zijn er ontelbaar veel en dat kunnen je hersenen blijkbaar heel makkelijk onthouden. Van muziek maken en luisteren wordt je gewoon blij!

Fijne dag!

Marie-Louise

En voor de andere bijdragen over muziek verwijs ik graag naar Busy Bessy 2.

Scrunchie breien

Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar ik verbaas me er altijd over hoe snel de feestdagen dichterbij komen. In mijn hoofd heb ik nog allerlei projecten rondzweven die ik cadeau wil geven met sint of kerst, maar ik zie het alweer gebeuren, zeker 75 procent lukt weer niet dit jaar.

Tijd voor kleine projectjes dus, die je in 1 a 2 dagen af kunt maken, zoals  deze gebreide scrunchie (moet je wel iemand kennen met lang haar om het aan cadeau te geven natuurlijk).

Je hebt nodig:
Rondbreinaald of sokkenpennen 3,5 mm
Restje mooie dunne mohair
Een haarelastiek

Zet 90 steken op verdeeld over 3 naalden en sluit tot een ring. Brei ongeveer 8 centimeter tricotsteek. Kant dan alle steken losjes af. Je hebt nu dus een kokertje gebreid.

Keer het kokertje binnenstebuiten en frummel het haarelastiek er omheen. Nu het breiwerk met de verkeerde kant tegen elkaar vouwen om het elastiekje heen en vastzetten met stiksteekjes.

En klaar is je scrunchie!

Ik begon gisterenavond te breien en vanochtend heb ik het nog even snel afgemaakt. Dus dit project gaat zeker lukken voor kerst. Bovendien wordt het deze week echt herfstweer, dus genoeg tijd om lekker binnen te freubelen.

Fijne dag!

Marie-Louise

Restjestrui breien

Ik weet het nu zeker, wol is verslavend. Sinds ik haak en brei ben ik veranderd in een soort wolhamster, die overal waar ze is een bolletje wol in haar wangzakken stopt. Bezoek ik een leuke stad, moet ik altijd even een bolletje wol (of meer) kopen in de plaatselijke breiwinkel. En ook een bolletje bij een kringloopwinkel kan ik maar moeilijk laten liggen. Ik probeer dat natuurlijk allemaal wel te verwerken tot allerhande sjaals, mutsen en wanten, maar het verzamelen gaat bij mij sneller dan het breien.

Maar nu kwam ik een trui tegen op internet die helemaal gemaakt was van restantjes. Er zat een duidelijke beschrijving bij, dus opgetogen begon ik met het selecteren van wol uit mijn wolberg.

En met deze selectie ging ik lekker aan de slag. Ik combineerde steeds meerdere draden om een beetje dezelfde draaddikte te krijgen. Het is erg leuk om te doen en tot nu toe ben ik tevreden met het resultaat.

Ik heb nog niet vaak een top-down trui gebreid. Groot voordeel vind ik dat je tussendoor kunt passen en eventueel wat kunt veranderen.

Het patroon vond ik op deze site: Patroon restjestrui. Een heel duidelijke uitleg. Ik heb helaas geen maat 38, maar de trui iets groter maken gaat heel makkelijk.

Als ik naar mijn wolberg kijk kan ik voorlopig nog wel een paar restjestruien breien. Aan de slag maar weer.

Fijne dag!

Marie-Louise

Crème de Marron

Toen de eerste tamme kastanjes uit de boom vielen dacht ik nog, dat wordt niets dit jaar. Alleen maar van die half verschrompelde platte kastanjes. Maar twee weken later bombardeert de boom ons ineens met een bootlading dikke tamme kastanjes. Prachtig om te zien en je kunt er allemaal lekkere dingen van maken. Afgelopen weekend waren een zoon en dochter thuis en besloten we ons te wagen aan crème de marron. Je weet wel, dat heerlijke Franse smeersel voor op je pannenkoek, ijs of vers gebakken boterham.

Ik woog een kilo tamme kastanjes af en die hebben we één voor één met een mesje voorzien van een kruis. Dit om het ontploffen van de kastanjes te voorkomen (Ik weet dat ze heel goed kunnen ontploffen want ik was al eens eigenwijs genoeg om het zonder die kruisjes te proberen.) De kastanjes zet je onder water en daarna laat je ze tien minuten koken en giet je ze af.

Als ze wat afgekoeld zijn kan het pellen beginnen. We gingen er lekker buiten bij zitten want het is best een klusje. Je moet de harde schil eraf halen, maar ook het vliesje wat daaronder zit. Uiteindelijk hielden we bijna 700 gram schoongemaakte kastanjes over. Die doe je met een gelijk deel melk terug in de pan, dus in ons geval 700 ml melk. Dan laat je het geheel nog 20 minuten koken en giet je de melk af. De melk wel opvangen, want je hebt het weer nodig. Nu een snufje zout toevoegen en een zakje vanillesuiker en dan de staafmixer erop zetten. Mixen tot een mooie gladde massa ontstaat, eventueel wat kookvocht toevoegen als het wat al te plakkerig is. En als de hele boel mooi glad is voeg je een half deel (dus 350 gram) bruine suiker toe en een afgestreken eetlepel kaneel. Mooi gladroeren en in potten doen.

En wat je dan hebt is een heerlijk soort broodbeleg, echte Crème de Marron. Smullen maar!

Het was best wel een klusje, maar we zaten heerlijk op het terras in de zon en praten wat over ditjes en datjes. Het gaf mij een beetje het gevoel van samen de afwas doen en dan lekker kletsen. Je weet wel, dat deden we honderd jaar geleden nog in mijn jeugd, maar tegenwoordig heeft iedereen een afwasmachine.

Moraal van dit verhaal: Als je verlangt naar een ouderwets afwasgesprek, koop dan een kilo tamme kastanjes, en je houd er nog iets heerlijks aan over ook.

Fijne dag!

Marie-Louise

Een klein sjaaltje en een handige toerenteller

Nadat ik een sjaal had gebreid met een punnikrandje of I-cord rand bedacht ik me dat ik dan ook wel zo'n klein sjaaltje zou kunnen breien wat je momenteel overal op internet tegenkomt. Na wat voor- en achteruit breien was ik tevreden met het resultaat.

Ik gebruikte 1 bol (eigenlijk maar een half bolletje) Fashion Cotton Merino Lace van Rico Design. Het is 80% katoen en 20% wol en heel lekker zacht. Je wilt tenslotte geen prikwol in je nek. Ik breide met een 3mm breinaald.

Zet 6 steken op en brei 4 naalden I-cord. Uitleg vind je in deze blogpost. Daarna begin je met meerderen. Dus 3 steken recht breien, 1 steek meerderen en 3 steken averecht afhalen. Deze meerdering herhaal je iedere 7e naald. Zo meerder je de ene keer aan de linkerkant van je sjaal en de andere kant aan de rechterkant van je sjaal. Het middendeel brei je alleen maar recht en daar ontstaat dus het ribbelpatroon. Na 40 centimeter breien op deze manier ben ik gaan minderen. Ook dat doe je weer iedere zevende naald. Je breit dan eerst je I-cord van drie steken en breit daarna 2 steken samen. Zo ga je verder tot er nog 6 steken op je naald staan. Dan brei je 4 pennen I-cord en hecht je je steken af.

Het is een makkelijk patroon en je kunt naar hartenlust variëren. Dikkere wol, langere sjaal, net wat je leuk vindt. Het is ook een fijn patroon om restjes wol op te maken.

Voor dit breiwerk gebruikte ik voor het eerst de toerenteller die je hierboven op de foto ziet. Steek je breinaald door de eerste ring en steek iedere toer steeds één ring verder. Bij dit breiwerk meerder je dus als je breinaald in de 7e ring zit en daarna begin je weer in de eerste ring. Ik vond het heel fijn werken. (En een beetje sluipreclame, de toerenteller is ook te koop in onze winkel).

Weer een werkje af, even verzinnen wat ik nu zal gaan maken. Maar eerst moet ik eigenlijk een heleboel stoofperen gaan wecken, want de oogst is weer goed dit jaar.

Fijne dag!
Marie-Louise

Bandweven met een weefkam

Een paar jaar geleden kocht ik op vakantie in Denemarken een weefkam. En daarna deed ik een poging om een bandje te weven met die weefkam, maar je weet hoe het gaat, je eerste bandje is meestal niet zo mooi. En dan belandt zoiets bij mij al snel achter in de kast. Toch kwam ik af en toe op internet hele mooie bandjes tegen, bijvoorbeeld bij deze talentvolle dame: Klikkerdeklik. Ik wilde dat ook leren! Dus ik kocht wat mooie kleuren linnen, keek wat filmpjes op youtube en deed weer een poging. En nu ging het veel beter. Ja, ja, we weten het wel: Oefening baart kunst!

Het leuke van zo'n weefkam is dat je met weinig spullen al snel een mooi resultaat hebt. Geen ingewikkelde weefgetouwen, maar alleen een weefkam, een spoel om wat draad op te winden en een klemmetje of veiligheidsspeld om je weefsel vast te kunnen maken.

Actiefoto:) Ik heb de draden vastgemaakt aan het gebint in de kamer, maar buiten aan een tak kan ook, of aan een tafelpoot ofzo. Het andere uiteinde maak je vast aan je broekriem, of met een stukje touw om je middel. Dan de boel straktrekken en weven maar.

En dit is het resultaat.

Voor je het weet heb je een heleboel bandjes geweven. De hamvraag is natuurlijk, wat doe je met die bandjes? Wat dacht je van een boekenlegger, schoenveters, als lintje om een cadeautje mooi mee in te pakken, als chique lusje aan een handdoek, of als armbandje. En omdat het van linnen (of katoen) is gemaakt zijn de bandjes ook heel stevig, echt heel handig om van alles mee vast te maken.

Ik ga nog even oefenen (maar eigenlijk moet ik gaan koken).

Fijne avond!

Marie-Louise

En dan nu even iets heel anders: Houtsnijden

Ik mag graag wat ronddwalen op internet. Zo raak ik geregeld verdwaald in het doolhof van instagram of pinterest. En dan kom je creatieve mensen tegen die echt hele mooie dingen maken. Ik heb dan altijd de neiging om het zelf ook te willen proberen. Zo zag ik prachtige mandjes bij Foragedfibres en enthousiast ging ik de tuin in, rukte wat grassen uit en maakte mijn eerste mandje. Totale mislukking..... Dat is dus veel moeilijker dan ik dacht.

Het volgende probeersel lukte beter; houtsnijden. Ik zag allerlei houten lepels bij o.a. Quin Woodcraft.  Zoonlief en ik gingen in zijn vakantie van start. Een lepel maken lijkt heel makkelijk maar viel nog niet mee, dus we begonnen met een paddenstoel. Ook leuk.

Boekjes bij de hand, takken uit de tuin en niet te vergeten een scherp mes. En beginnen maar.

Een scherp mes klinkt misschien eng en dat is het ook wel een beetje. Maar met een bot mes moet je teveel kracht zetten en dan is de kans op uitschieten veel groter. Dus zorg dat je je mes steeds scherp maakt tussendoor. En rustig werken helpt ook. Niet gaan haasten.

De eerste paddenstoelen. Kon slechter vonden we zelf.

De afgelopen week waren we op vakantie in Zweden en daar kocht ik voor mijzelf een mooi souvenir.

Eigenlijk wilde ik zo'n Dala paardje, maar die zijn best wel duur. En toen zag ik dit:

Een doosje met houtsnijmes en een Dalapaardje wat je zelf nog moet afwerken. Dat kon ik niet laten staan en mocht dus mee naar huis.

Zweden is trouwens prachtig. Heerlijk rustig, mooie natuur en overal bosbessen. Wat wil een mens nog meer.

Fijne dag!

Marie-Louise