Gebreid vest voor doorzetters

Kijk mij eens blij kijken op deze foto. Nou, daar heb ik ook wel reden toe, mijn vest is af en het zit nog lekker ook. Het was een behoorlijke klus mag ik wel zeggen.

Ik heb er wel twee jaar over gedaan denk ik. Het vest werd helemaal in de rondte gebreid en als alles dan klaar was moest je het vest doorknippen. Maar toen kreeg ik dus knipvrees en heeft het vest bijna een jaar in de kast gelegen. Uiteindelijk vond ik het toch zonde en verzamelde ik al mijn moed bij elkaar.

Aan beide kanten van de knipbies moest je eerst een stiksel naaien en daarna doorknippen dus. Ik kreeg nog net geen hartverzakking. Daarna biezen breien en die weer aan het breiwerk naaien. Dan nog de zomen vastzetten aan de mouwen en aan de onderkant van het vest en als laatste een boord erop breien. Ik vond het echt een megaklus en weet niet of ik het nog een keer zal doen, maar ik ben wel heel blij met mijn vest.

Hier nog even de achterkant van het vest, je ziet dan mooi de ronde pas.

En de halsboord. (Let even niet op de rimpeltjes in het vest, niet alles kan perfect zijn tenslotte).

Mocht je ook een poging willen wagen, ik gebruikte dit boek:

Het is wel een Noors boek, maar toch lukte het me wel om alles te begrijpen met behulp van Google Translate. Het boek staat trouwens  vol prachtige vesten, maar eerst ga ik maar weer eens iets eenvoudigs doen. Een sjaal ofzo, past altijd, wel zo makkelijk.

Fijne dag!

Marie-Louise

Gemberthee

Nog één blogje over gember en dan houd ik er over op. Echt.  Nu ik alle gember geoogst heb moet ik er natuurlijk ook iets mee doen en dat werd in mijn geval het maken van gemberthee.

Gemberthee, ik maakte het als volgt:

Schil een klein stukje van je gemberknol en zoek een fijn raspje in je keukenla (zo eentje waarmee je sinaasappel- of citroenschil kunt raspen).

Rasp ongeveer een theelepeltje vol verse gember en doe dit in een kop kokend water, samen met een theelepel honing (of meer honing natuurlijk, als je een zoetekauw bent). Even roeren en klaar is je thee. Supereenvoudig dus! Je kunt er ook nog een beetje citroensap bij doen, of een schijfje citroen, maar ik vind het zonder eigenlijk lekkerder, gewoon de pure gembersmaak.

En nu genieten maar! (Voorwaarde is natuurlijk wel dat je van gember houdt)

Ik vind het niet alleen heel lekker, maar gember schijnt ook heel gezond te zijn. Zo helpt het tegen misselijkheid en vermindert het stress. Verder is het goed voor je immuunsysteem, krijg je er een frisse adem van en helpt het zelfs bij afvallen, wat wil een mens nog meer?

Ik denk altijd, wat kan je met eenvoudige middelen toch een lekkere dingen maken. Zelfs de gember kan je zelf kweken en dat is helemaal niet moeilijk. Wij mensen zijn soms wel heel erg afhankelijk van de supermarkt geworden, maar met een paar potten of een klein stukje tuin kan je heel veel dingen zelf laten groeien. Probeer het eens! Zoveel leuker dan zo'n onderhoudsvriendelijke tuin vol tegels! (Maar nu begin ik af te dwalen).

Fijne dag!

Marie-Louise

Zelf gember kweken, deel 2

Vorig jaar had ik een stukje gember liggen dat uit begon te lopen en dat stukje gember deed ik uit nieuwsgierigheid in een pot met aarde. En warempel, er verscheen na een paar weken een gemberplantje boven de grond. De hele zomer bivakkeerde de gemberplant op het terras en in de winter maakte ik twee stekken die ik binnen verder vertroetelde. Er viel trouwens niet zo heel veel te vertroetelen, want in het najaar stierf de plant af en de hele winter keek ik naar een pot met alleen maar aarde erin. Wel gaf ik af en toe een beetje water (ik weet niet eens of dat wel echt nodig was, maar zo droogde de aarde niet helemaal uit). En verdraaid zeg, in het voorjaar kwamen er weer groene puntjes boven de grond en verhuisde ik de plant opnieuw naar buiten.

En zo zit die gemberplant er nu dus uit. Niet echt een schoonheid op je terras, maar vooruit, we kunnen niet allemaal even aantrekkelijk zijn.

Er verscheen zelfs een bloemknop in mijn plant, maar nu het zo koud is buiten denk ik niet dat dat nog wat gaat worden en bovendien kon ik mijn nieuwsgierigheid niet langer bedwingen. Ik wilde weten wat er onder de grond zat. Dus vandaag heb ik de planten uit de pot gehaald en de oogst bewonderd.

En hier liggen ze dan in het gras. Flinke stukken gember zijn het geworden.

Twee stukjes met wortel gaan weer terug in de pot, de rest mag de keuken in.

Hier zie je de gember nog van iets dichterbij. Ik heb een stukje geproefd en die smaakte behoorlijk pittig, dus helemaal goed gelukt.

Flinke gemberknollen zijn het geworden. In Tsjechië dronk ik verleden jaar heerlijke gemberthee, toch eens opzoeken hoe ik dat zelf kan maken.

Fijne dag!

Marie-Louise

Wol verven met levensmiddelenkleurstof

Er was een tijd dat ik mijn dochters nog kon vermaken met het versieren van cupcakejes. En uit die tijd stamt ook een ruim assortiment potjes met kleurstof. Vooral roze, paarse en rode tinten waren favoriet. Die potjes stonden al een paar jaar vergeten achter in de la, maar sinds gisteren hebben ze een nieuwe bestemming gekregen. Op internet kwam ik toch steeds van die prachtige zelf-geverfde wol tegen en gisteren trok ik de stoute schoenen aan en ging aan het experimenteren. Het resultaat viel helemaal niet tegen, dus ik deel het graag met jullie.

Wat deed ik zoal:

Als eerste: Trek oude kleren aan en pak een paar keukenhandschoenen.

Pak een paar strengen wol (ik gebruikte sokkenwol die je op de streng kunt kopen, of je moet een paar bolletjes omvormen tot streng). Laat die wol een uurtje weken in koud water. (Doe ondertussen iets huishoudelijks, stofzuigen of zo, heb je straks ook een lekker schoon huis).

Vul een pan met een laagje water en doe er een scheut azijn in. Voeg nu de kleurstof toe. Begin voorzichtig, ik koos voor een paar druppeltjes geel.

Laat de streng met wol in de pan zakken en zet het vuur aan (niet te hoog, je laat het water gewoon langzaam aan de kook komen). Na de basiskleur kun je gaan experimenteren.

Ik deed er druppels groene en blauwe kleurstof bij. Het idee was dat ik dan een soort gevlekte wol zou krijgen.

Het resultaat werd veel groener dan ik in gedachte had, maar wel mooi hoor.
Daarna had ik de smaak te pakken.

Ik maakte nog een roze wolletje. Het verloopt een beetje van licht naar donker, hoewel je dat op deze foto niet zo duidelijk ziet.

Bij de laatste streng durfde ik iets meer kleurstof toe te voegen, en dan worden de resultaten wel wat mooier vind ik.

Je laat de wol even doorkoken in de pan en zet dan het vuur uit. Nu laat je de wol afkoelen (Ondertussen kan je de ramen zemen, boodschappen doen en de was en de strijk).

Daarna moet je de wol nog even uitspoelen. Ik gebruik altijd een mild wolwasmiddel, of een beetje gewone shampoo. Wel voorzichtig doen, de boel moet niet gaan vilten. En als laatste de strengen wol lekker laten drogen.

Resultaat: Drie prachtige strengen sokkenwol en een schoon huis. Het huis ruikt helaas wel naar een combinatie van nat schaap en opgewarmde azijn, wat dat betreft kan je beter stoofpeertjes koken.

Fijne dag!

Marie-Louise