Pompoensoep met appel

Vandaag oogstte ik mijn laatste twee Spaanse pepers. In april kreeg ik voor mijn verjaardag twee plantjes van mijn zoon en tot vandaag aan toe kon ik pepertjes oogsten. Maar toen ik vanmiddag in de kas kwam zag ik dat de peperplant bevroren was. Het is nu echt te koud geweest, dus ik heb de laatste twee pepertjes eraf geplukt. 

En omdat het zo'n gure dag is heb ik er gelijk maar eentje in een lekker pompoensoepje verwerkt. Zo'n warm soepje kan je wel gebruiken met dit weer.

In mijn pompoensoep doe ik altijd een paar appeltjes, liefst een beetje zure. Ik vind pompsoep best wel zoet en een zuur appeltje is dan een mooi tegenhanger.

Zo'n soepje kan eigenlijk niet mislukken.

Men neme:

1 pompoen, 2 a 3 uien, 2 appeltjes, een teentje knoflook, een spaanse peper, een stukje gember, een eetlepel kerrie en een paar groentebouillonblokjes.

Pak een soeppan en snipper en fruit de ui in wat olie, voeg de knoflook toe en de appel in blokjes (hoef je niet te schillen). Laat een beetje zacht worden en voeg dan de gember toe en de eetlepel kerrie. Nog een beetje laten prutten en ondertussen de pompoen schoonmaken. Ik halveer de pompoen en schep de zaden met aanverwante prut eruit. De pompoen was ik goed schoon, maar zo'n oranje pompoen schil ik niet. Het schilletje wordt heel zacht tijdens het koken, dus dat scheelt weer een hoop gedoe. 

Dan de pompoen in blokjes snijden en ook in de pan doen. Nu zoveel water toevoegen tot de pompoen net onder staat (ik meet altijd even hoeveel water ik erbij doe) en dan per halve liter water een bouillonblokje toevoegen. 

Vervolgens alles lekker zachtjes laten koken. Na 20 a 30 minuten even proeven of de pompoen zacht is. En dan komt het leukste werkje, hup de staafmixer erop en de pompoenbrei verandert in een heerlijk soepje. Tijd om te proeven. Als het te flauw is nog een stukje bouillonblok toevoegen en eventueel nog wat meer kerrie. Djintan is ook lekker, of voor wat meer pit nog een beetje cayennepeper toevoegen.

En dan opdienen in mooie kommen met een lekkere klodder crème fraîche. Mmmmmm!

De kledder die je zojuist uit je pompoen geschept hebt zit vol pompoenpitten. Die pompoenpitten kan je prima pellen en daarin zit dan zo'n pompoenzaadje. Die zijn heel gezond en nog lekker ook, kunnen prima door de muesli of door een notenmengsel. Het is alleen wel een hele klus om die pompoenpitten te pellen. Het gaat het beste met een schillenmesje, maar het valt niet echt mee, die zaden zijn namelijk nogal glibberig. Ook eerst drogen en dan pellen blijft een lastig karwei. Kortom, echt een klusje om tijdens een gezellige lockdown te doen..........

Fijne dag!

Marie-Louise

Kerstkussentwijfel

Als je even op internet rondneust kom je de mooiste dingen tegen. Zo zag ik een tijdje geleden dit patroon van Catherine Noronha op Ravelry. Ik vond het gelijk heel erg mooi en maakte een versie in rood en wit. Alleen was ik zo eigenwijs om andere, vooral dunnere, wol te kiezen. En ja, dan krijg je ook een kleiner kussen, logisch natuurlijk. Het hele lapje meet nu maar zo'n 20 bij 20 centimeter en dat wordt wel een heel zielig kussentje op de bank. Dus toen sloeg het toe, de kerstkussentwijfel. Maak ik een grote rode rand eromheen, of een wit-rood-gestreepte rand, of iets met witte sterretjes, of........haal ik de hele zaak uit en gebruik ik dan een dubbele draad.

Tja, voorlopig heb ik dit project maar even opzij gelegd en ben gewoon lekker een paar sokken aan het breien. Maar ik moet wel een besluit nemen, want voor je het weet is  kerst alweer voorbij en dan heb ik nog steeds geen kussen.... (En eigenlijk weet ik het al, gewoon uithalen en opnieuw doen met een dikkere draad, maar daar heb ik nog even de moed niet voor).

Fijne avond!

Marie-Louise

Mandarijnenlikeur voor kerstmis

Ieder jaar, als het bijna kerstmis is, denk ik "leuk om een stukje te schrijven over zelf likeur maken" en ieder jaar ben ik daar dan ook weer te laat mee. Want likeur moet je wel een paar weken voor kerst maken om de smaken lekker in te laten trekken. Ben je te laat, dan heb je een heel slap drankje met de kerst. Maar dit jaar ben ik zomaar op tijd! De basis is heel gemakkelijk. Je neemt 1 liter alcohol (jonge jenever, brandewijn of wodka oid) en daarbij doe je 100 tot 300 gram suiker (ik doe liever niet teveel, erbij doen kan altijd nog). Dan kies je de overige ingrediënten die voor de smaak zorgen. Je mikt alles bij elkaar in een mooie pot met deksel en zet het dan weg in het donker. Dan is het een kwestie van wachten en af en toe even schudden. Na een week of vijf heb je al een heel aardig drankje. Je kan de inhoud van de pot dan zeven en in mooie flesjes doen, maar als het langer blijft staan is dat ook geen bezwaar.

Dit jaar koos ik voor mandarijnenlikeur. Ik nam 500 ml jonge jenever, 100 gram suiker, 3 schone mandarijnen en 1 kaneelstokje.

Ik liet alles in een pot vallen en schonk de jenever erover heen. Daarna ging het de bijkeuken in. Nu maar afwachten en af en toe even kijken of het al een mooi kleurtje krijgt. Ik ben benieuwd!

Eerder maakte ik ook al koffielikeur en likeur van zwarte bessen. Het leuke is dat het eigenlijk niet kan mislukken en dat je zelf allerlei smaken toe kunt voegen, bijvoorbeeld kruidnagelen of steranijs.

Voor de liefhebber hierbij ook het recept van de koffielikeur die mijn moeder altijd maakt:

1 liter jonge jenever
400 gram bruine kandij
8 zakjes vanillesuiker
160 koffiebonen (dat lijkt heel veel, maar er zit veel meer in 1 pak bonen)
Doe alles in een pot met deksel, even schudden en wegzetten. Na zes weken is de likeur klaar.

Dus als je het ook wil proberen, wacht niet te lang, dan heb je met kerst je eigen likeurtje bij het kerstdiner.

Fijne dag!
Marie-Louise

Gehaakte kerstkrans

 Als je een winkel hebt loop je altijd op de seizoenen vooruit. Zo hebben we een paar maanden geleden al de zomercollectie babykleding besteld en afgelopen week zocht ik de chocolade uit voor pasen, valentijn en moederdag. Ondertussen vult onze winkel zich met winter- en kerstdecoratie. We merken dit jaar echt dat mensen extra behoefte hebben aan een knus en gezellig huis. De kaarsen zijn niet aan te slepen, om maar een voorbeeld te noemen. Ook haakte ik de afgelopen weken alvast een kerstkrans die nu in de winkel hangt als voorbeeld, dan heb je nog genoeg tijd om er zelf ook eentje te maken voor de kerst, mocht je dat willen.

Als basis gebruikte ik een metalen cirkel (die hadden we met pasen ook al, toen versierde ik deze met paaskuikentjes). 

Vervolgens zocht ik op internet en in mijn boeken naar patroontjes van  allerlei blaadjes en bloemetjes. En uit de tuin haalde ik een paar takjes die uit de beuk gewaaid waren.

Ik schikte de hele rataplan op de krans tot ik het een mooi geheel vond en lijmde vervolgens alles vast met mijn lijmpistool. Dat leek me handiger dan alles vastnaaien (en het gaat ook een stuk sneller natuurlijk).

Voor mijn blaadjes en bloemetje heb ik dankbaar gebruik gemaakt van de patroontjes van Lucy van Attic24. Zij heeft op haar blog allemaal gratis patronen staan, echt geweldig.

Ook gebruikte ik het boek 100 Bloemen om te haken en te breien. Daarin staat onder andere het patroon van het hulstblaadje en de misletoe.

Na twee avondjes freubelen was ik tevreden over het resultaat.

Bijna zonde dat hij nu in de winkel hangt en nu maar op naar het volgende projectje.

Fijne dag!

Marie-Louise

Breien en bouwen

Ondanks de semi-lockdown weten we ons hier thuis nog steeds goed te vermaken. Het spontane contact met je medemens en familie is wel een beetje verdwenen, dat is jammer natuurlijk. Ik zou wel weer eens graag bij mijn broer en schoonzus in Duitsland op bezoek willen, maar dat doen we nu maar even niet. En ook boodschappen doen met mijn moeder staat op een laag pitje. Ze is nu 84 jaar en zit van schrik vooral binnen. Wat dat betreft hoop ik dat we snel van die verdraaide Corona verlost zijn. Daar staat tegenover dat we wel meer tijd over hebben voor de dingen in en om het huis. Ik breide voor mijn doen in een sneltreinvaart een nieuw truitje en manlief (die normaal gesproken veel van huis is) bouwde in zijn vrije uurtjes een nieuw afdakje voor de aanhanger. Zo zie je maar, ieder nadeel heeft zijn voordeel.

De wol is Ecopuno van Lana Grossa. Voor dit truitje gebruikte ik 5 bollen van 50 gram en breinaald 3,5 mm. De trui wordt van bovenaf in het rond gebreid, uit één stuk. Dat is een hele mooie manier van breien waarbij je geen naden hebt. Ik heb de schouderpas wel wat langer gemaakt want het patroon was iets te krap voor mij en daardoor had ik net genoeg wol. Ook moest ik nog iets doen met verkorte naalden, maar daar snapte ik niet zoveel van (het boekje is in het Duits, dat hielp ook niet echt mee). Dus die verkorte naalden heb ik maar gewoon weggelaten en eerlijk gezegd mis ik ze nog niet.

Dit is het boekje wat ik gebruikte met alleen maar patronen voor top-down truien en vestjes en daarnaast nog een mooie sjaal en muts. Ik ga er vast en zeker nog iets uit maken.

En hier ikzelf als fotomodel. Zo'n selfie maken is een hele kunst die ik niet direct onder de knie had. Gelukkig had ik een dochter achter de hand die aanwijzingen gaf. Je telefoon scheef voor de spiegel houden mam, en dan zelf zo gaan staan dat je weer op de telefoon te zien bent. Dat viel nog niet mee, we hebben er hartelijk om gelachen.

Beetje bleekjes deze foto, maar hierop kan je goed zien dat de schouderpas gewoon in tricotsteek is gebreid. De rest van het lijf brei je in een klein kriebelsteekje, niet moeilijk, maar wel leuk om te zien.

Terwijl ik binnen worstelde met het maken van een geslaagde foto, legden man en zoon de laatste hand aan het afdakje.

Samen dakpannen neerleggen gaat echt drie keer zo snel als in je eentje.

Het is een laag afdakje, maar precies goed voor onze aanhanger, die kan daar dan mooi droog staan. De grote kapschuur kunnen we dan gebruiken voor onze houtvoorraad. Het hout staat nu overal en nergens opgestapeld met stukken zeil eroverheen; niet zo mooi om te zien. 

Dus al met al weer een paar projecten afgerond. Kunnen we weer aan iets nieuws beginnen. Ik ben nog een kerstkrans aan het haken, die moet nu ook maar eens afgemaakt worden.

Fijne dag en houd je taai!

Marie-Louise