Nu is die kop anijsmelk niet meer zo vanzelfsprekend tegenwoordig sinds de grote hagelslagfabrikant besloot om geen anijsblokjes meer te maken. Tegenwoordig zitten de blokjes vermomd als poeder in een zakje; twee keer zoveel afval en twee keer minder inhoud. Die heb ik dus nooit meer gekocht. Toch krijg je weer trek in anijsmelk als de temperatuur rond het vriespunt zakt, dus ja, wat doe je dan. Gooi je je principes overboord en koop je dan toch maar dat anijspoeder of zoek je naar een andere oplossing. Die oplossing bleek al geruime tijd onder mijn neus te staan in de vorm van een grote weckpot met steranijs (ooit door mijn zoon gekocht op de markt toen ik om een "beetje" steranijs vroeg). Het recept is te eenvoudig voor woorden. Warm een kop melk op, doe er een steranijsje in en een lepeltje honing, roeren en opdrinken maar. En helemaal geen afval. Die anijs gaat na afloop gewoon op de composthoop. Het smaakt echt heerlijk, waarom heb ik daar niet eerder aan gedacht? Ik vraag me trouwens wel af of de jongeren onder ons nog wel anijsmelk drinken. Mijn zoon wel, die is er dol op. Maar echt hip is het niet natuurlijk, maar wel heueueueuel lekker!
Fijne dag!
Marie-Louise
Wel jeugdsentiment….Maar ben er niet dol op…..naar wel gedronken hoor toen ik jong was 🙈…liefs van mij 🍀💗🐾🍀en Leaf natuurlijk
BeantwoordenVerwijderen