vrijdag 31 augustus 2018

Appelpartjes wecken

De laatste twee dagen had ik het maar druk met de appeloogst. Tussen alle bedrijven door (kind naar feestje brengen, was doen, rolgordijnen ophangen in het nieuwe huisje van zoon, etc) heb ik voor het eerst appelpartjes ingemaakt. Door de appels te wecken heb je een mooi voorraadje voor de winter. De appelpartjes zijn lekker bij het ontbijt, bij muesli en yoghurt bijvoorbeeld, of als toetje samen met vanillevla. En (als ze niet te zacht zijn) is het ook een prima vulling voor een appeltaart. Mogelijkheden genoeg dus.

Op internet kwam ik verschillende mogelijkheden tegen en ik heb mijn eigen versie gemaakt als volgt:

Geweckte appelpartjes:
Neem 300 gram suiker en los dit op in 600 ml water. Voeg een steranijsje en een kaneelstokje toe. Breng aan de kook en laat lekker trekken.


Schil ondertussen de appelen (een stuk of 8 grote appelen). Ontdoe ze van het klokhuis en snijd ze in partjes. Verwijder het steranijsje en kaneelstokje uit het suikerwater en doe dan de appelpartjes erin.

Laat ze even koken (niet te lang want dan wordt het appelmoes). Doe de partjes vervolgens in goed schoongemaakte potten. Doe zoveel mogelijk partjes in een pot en vul af met het suikerwater. Doe de schroefdeksel op de pot.



Nu komt het weckgedeelte:
Ik gebruikte een grote pan en legde een doek op de bodem om rammelen van de potten te voorkomen. Zet de potten op de doek en vul de pan met warm water.


Vul tot twee centimeter onder de bovenkant van de potten. Breng het water aan de kook. Laat de potten zo een half uur in de pan staan, het water moet tegen de kook aan zijn. Draai het gas uit en laat de potten in de pan afkoelen. Als het goed is zijn de potten nu vacuüm.

Werk zo schoon mogelijk, dan gaat het zeker goed!


Negen potten met appelpartjes, nog maar twee kratten met appeltjes te gaan.

Fijne dag!
Marie-Louise



woensdag 29 augustus 2018

Appeloogst

Toen we hier pas woonden kochten we vier fruitbomen; twee appels en twee peren. De ene appel was een Elstar en de andere een Goudrenet. De Elstar geeft al een aantal jaar heerlijke appels. De Goudrenet droeg vorig jaar voor het eerst vrucht. Maar al aan de boom zagen we dat de appels helemaal niet op een Goudrenet leken. Ze zijn zelfs heel vroeg rijp. De appels hebben een mooie blos en verkleuren snel van groenig naar geel. Ze worden dan helaas ook al melig, dus het is geen bewaarappel.


Vandaag hebben we de appels van deze boom geoogst. Het is het tweede jaar dat we oogsten, dus dat beloofd wat voor in de toekomst. Ik heb echt geen idee wat voor appel het is. Geen James Grieve, want daarvoor zijn ze te rood, maar wat dan?


De beschadigde exemplaren heb ik verwerkt tot appelmoes. We geven ook nog maar wat weg en eten natuurlijk zelf ook wel wat op, maar dan nog. Het is nu al bijna 40 kilo. 


Omdat het weer best mee viel kon ik zelfs buiten appelmoes koken op mijn nieuwe kooktoestel. Er was wat dood hout uit de beuk gewaaid, genoeg om de appelmoes gaar te koken. 
Het werkt echt heel goed, alleen ruik je na afloop wel als een padvinder die een hele avond bij het kampvuur heeft gezeten.

Je schijnt ook appelpartjes te kunnen wecken in appelsap en water, lekker voor door de yoghurt en de vla. Ik zal eens gaan kijken op internet. Dat is misschien nog een idee.

Voorlopig hoef ik me niet te vervelen.
Fijne dag!
Marie-Louise



dinsdag 28 augustus 2018

Vakantie en buiten koken

Zo, daar was ik weer. Ik had het even te druk met vakantie vieren en zodoende kwam het bloggen wat in het gedrang. Nog een kleine week en dan begint ook hier in het noorden het nieuwe schooljaar, en wordt alles weer een beetje normaal. Ook fijn.

We hadden een heerlijke vakantie, bleven veel thuis, maar gingen er ook een weekje tussenuit en verbleven nog een paar dagen in de Harz, in het stadje Quedlingburg. Dat is een heel mooi oud stadje met 2000 vakwerkhuizen. Echt een Anton Piek stadje en zeker de moeite waard om eens te bezoeken.

En verder rommelden we maar wat aan. Zo fietste ik met mijn zoon naar de molen in Roderwolde. Daar verkopen ze namelijk lijnzaadolie en daar wilden we het kippenhok mee insmeren. Daar in Roderwolde bleek er een kleine markt te zijn en daar zag ik hem..... mijn houtgestookte kooktoestelletje wat ik al een hele tijd wilde hebben. Dus, hoezo impulsaankoop, we vertrokken van de markt met een fles lijnzaadolie, een appelplukker en een Envirofit M-5000. Klinkt als het nieuwste model bezem van Harry Potter, maar is een ontzettend leuk kookding.


Kijk toch eens, ziet dat er niet veelbelovend uit.


En vandaag had ik eindelijk tijd om het kooktoestelletje te testen.


Even eenvoudig begonnen, eieren met spek en tomaatjes.


En het ging dus wonderlijk goed. Met een aanmaakblokje en een paar kleine houtjes maak je zo een maaltijd.


Pan erop werkte ook vlekkeloos.

Kortom, dat ga ik de komende dagen nog eens uitgebreid proberen. Ik wil er ook een soepje op maken en misschien een stoofschotel, of appelmoes, we zien wel.

Fijne dag!
Marie-Louise

zondag 12 augustus 2018

Kromme jongens

Ken je de uitdrukking Kromme Jongens? Ik ben geboren in het Westland met al zijn tuinbouwbedrijven. Aan baantjes had je daar nooit gebrek, je kon altijd bij een tuinder terecht. Toen wij naar het noorden van land verhuisden ging ik in de grote vakantie terug naar het Westland om anjers te pluizen en tomaten te plukken. Steenrijk voelde ik me na een paar weken werken en ik vond het gezellig en leuk werk. Maar wat zijn nou die kromme jongens? Komkommers natuurlijk! En het is ook de naam van een muziekband die vooral in het Westland populair was.

Zelf heb ik nu een kleine plantenkas met maar twee komkommerplanten erin, maar als je de kas inloopt ruik ik nog steeds een klein beetje Westland uit mijn jeugd.


En dit keer had ik ook een prachtige Kromme Jongen aan mijn komkommerplant.



Het deed me zelfs een beetje aan een dolfijn met een jong denken.

Zo'n beetje rare komkommer eten we hier natuurlijk ook met smaak op. Soms kan ik niet begrijpen dat er in Nederland zo kieskeurig gedaan wordt door de supermarkten als het om het uiterlijk van groenten en fruit gaat.  Dit is misschien wel een beetje rare komkommer, maar een kromme komkommer, daar ligt toch zeker niemand wakker van?

Dat is gelijk ook een enorm voordeel van een eigen moestuintje. Niets zit in plastic, alles is kersvers en je hoeft de rare exemplaren niet weg te gooien, maar je eet ze net zo makkelijk op.

Afgelopen week was het kwaliteitsaspect natuurlijk ook volop in het nieuws (door het warme weer). Verschillende tuinders gaven overrijpe tomaten weg en zorgden zo voor een verkeersopstopping. Maar ondanks dat vond ik het een heel goed initiatief. En ook bij onze supermarkt hadden ze deze week tomaten in de aanbieding. Voor € 0,49 per kilo kon je heerlijke tomatensaus en -soep maken van tomaten die eigenlijk niet helemaal aan de kwaliteitseisen voldeden. Ik ben wel heel erg blij met dit soort initiatieven. Het geeft me toch het gevoel dat we in Nederland langzaam iets bewuster met ons milieu omgaan en alles wat daarmee samenhangt. Ja, er is nog hoop voor de Kromme Jongens!

Fijne dag!
Marie-Louise

donderdag 9 augustus 2018

Azijn

Na het inmaken van de augurken ben ik helemaal enthousiast geworden over azijn. Een maand geleden maakte ik al frambozenazijn. Daar gebruikte ik gewone witte azijn voor, deed het in een grote pot samen met een schaaltje vol frambozen. Dat liet ik een tijd staan. Afgelopen week goot ik het geheel door een zeef. Wat overbleef was een prachtige dieprode azijn die heerlijk naar frambozen rook. En verder natuurlijk een restant wat bleke frambozen die enorm naar azijn smaakte. Daar heb ik er eentje van geproefd en toen de rest maar snel op de composthoop gegooid.

Als tweede maakte ik dille-azijn. Dat is een gouwe ouwe hier in huis. Ook heel makkelijk om zelf te doen.

Neem een schone fles, een paar takjes dille, een theelepel mosterdzaad en evt. een cayennepepertje. Doe dit samen in de fles, daarna overgieten met witte natuurazijn en dan geduldig een paar weken wachten. De dilleazijn is heerlijk bij komkommer, samen met wat olie of door wat mayonaise geroerd.



Met weinig moeite heb je zo twee heerlijke soorten azijn.

Clarien van Moeskers Moestuin (even hier klikken voor haar blog) schreef ook al een paar keer over het zelf maken van azijn. Ik heb er nooit geweten dat je van fruitschillen en -resten zelf azijn kunt maken. Dus nadat ik gelezen had hoe Clarien dat aanpakte ben ik het zelf gaan proberen. Door het droge weer vielen er nogal veel appeltjes voortijdig van de boom. Die appeltjes heb ik gebruikt voor mijn eerste azijn-experiment. Zoals Clarien beschreef deed ik de appeltjes in een grote glazen bak (bij mij dus een bloemenvaas) en deed ik er 1 kop suiker en 1,5 liter water bij. Doekje erover en afwachten maar.



Nu, na een week of vier was dit het resultaat. Eerst ruikt het nog lekker appelig, nu ruikt het al best wel zuur.


Volgens de beschrijving was het tijd om de boel te zeven. Dat deed ik door de hele brut door een stukje neteldoek te gieten. Daarna heb ik alles terug gegoten in de vaas en weer een doekje erover gedaan. Nu weer een week of  vier wachten en dan hoop ik dat het azijn geworden is. Ik ben benieuwd! Als het lukt heb ik nog vééééél meer appeltjes om azijn te maken. Wordt vervolgd!

Vandaag ga ik naar het grote woonwarenhuis in Groningen. We hebben zoonlief geholpen met verhuizen naar zijn nieuwe appartementje.  En daar hoort een bezoekje aan Ikea bij natuurlijk.

Fijne dag!
Marie-Louise


dinsdag 7 augustus 2018

Zo trots als een augurk!

Ja, dat ben ik; zo trots als een augurk op mijn eerste pot met zelf-ingemaakte augurken. Vandaag proefde ik het eerste exemplaar en ik was aangenaam verrast. Dat had ik jaren eerder moeten doen! Er is altijd wel weer iets bij te leren blijkt maar weer. Voor mij was dat dus het kweken en inmaken van augurken. Dat kweken gaat trouwens helemaal vanzelf. Een augurk is een hele makkelijke plant en geeft zonder al teveel gedoe een heleboel augurkjes. Volgend jaar ga ik er zeker een paar meer planten in mijn moestuin.

De eerste pot, ze zien er behoorlijk echt uit.

En dit zijn de eerste exemplaren op een bordje. Kijk ze glimmen.

Voor het recept maakte ik gebruik van Diana's mooie moestuin. Dat is een website waar ik steeds weer op terecht kom met al mijn prangende moestuin-vragen. Heel informatief. En zij schrijft dus ook een stukje over het inmaken van augurken.

De basis is een mengsel van 1 dl water, 2 dl witte azijn en een eetlepel suiker. Dan zit je goed qua zoet-zuur-verhouding. Dat breng je aan de kook, je doet er alles bij wat je lekker lijkt, zoals mosterdzaad, sjalot, paar radijsjes, pepertje etc. Dan de augurkjes erbij en ongeveer 10 minuutjes laten koken. Vervolgens de augurkjes in een schone pot doen en overgieten met het kokende azijn mengsel. Deksel erop, ondersteboven zetten en af laten koelen. Ik heb de pot 3 weekjes bewaard voor ik hem open maakte. Heerlijk! Dit ga ik zeker vaker doen. Ook wil ik proberen om op deze manier courgette met paprika in te maken. Ik ben benieuwd.

En nu opnieuw maar weer rustig aan, want het beloofd weer een warme dag te worden. Vanochtend vroeg heb ik in alle vroegte al een beetje lopen huishouderen. Ook bracht ik samen met mijn moeder een bezoek aan de notaris en kocht ik nog twee wereldstekkers voor onze vakantie. Dus het hoognodige is gedaan en dan kan ik nu in de langzame stand tot het weer wat koeler wordt vanavond.

Fijne dag!
Marie-Louise

donderdag 2 augustus 2018

Nog meer enge beestjes

Na het wespennest in het uilengat (dat zit er trouwens nog steeds en we hebben er weinig last van) ontdekten we nog een wespennest. Dat nest zat deels in het rieten dak en deels in de spouwmuur. Het bleken hoornaars te zijn, je weet wel van die hele grote wespen. Ik ging eens wat lezen op internet; je moet ze gewoon met rust laten, niet dichter dan 5 meter in de buurt komen, maar dat is wel lastig als je er steeds met de fiets langs moet. Ik had de kinderen al gewaarschuwd, wees voorzichtig! Toen kwam er ook nog in het nieuws dat er in Frankrijk iemand was overleden na de steek van een hoornaar (het zal wel een allergische reactie geweest zijn, neem ik aan). Maar goed, alles bij elkaar vond ik toch dat dit nest weg moest, te gevaarlijk.


Met angst en beven nam ik deze toch best wel slechte foto. Hier zie je twee wespen op een steen van onze muur. Dus je ziet wel dat ze behoorlijk groot zijn.


En hier de redder in nood. Hij was het er mee eens, dit nest kon beter bestreden worden. Het heeft goed geholpen, we kunnen weer rustig met de fiets langs het huis. Toch wel jammer, want hoornaars eten ontzettend veel muggen en vliegen, maar soms moet je keuzes maken.

En vanochtend in alle vroegte (want nog lekker koel) oogstte ik mijn allereerste vijg!


Ik was zo trots, haha! Hij mag op de foto!


Qua zachtheid was de vijg prima, maar de smaak viel toch nog een beetje tegen vond ik. Ik had het zoeter verwacht. Ik zal nog eens even op internet lezen wanneer je ze precies moet oogsten, want ja, dat heb ik nog niet eerder gedaan. Al doende leert men!

Een fijne dag maar weer, en kalmpjes aan met de warmte.
Marie-Louise