Een klein sjaaltje en een handige toerenteller

Nadat ik een sjaal had gebreid met een punnikrandje of I-cord rand bedacht ik me dat ik dan ook wel zo'n klein sjaaltje zou kunnen breien wat je momenteel overal op internet tegenkomt. Na wat voor- en achteruit breien was ik tevreden met het resultaat.

Ik gebruikte 1 bol (eigenlijk maar een half bolletje) Fashion Cotton Merino Lace van Rico Design. Het is 80% katoen en 20% wol en heel lekker zacht. Je wilt tenslotte geen prikwol in je nek. Ik breide met een 3mm breinaald.

Zet 6 steken op en brei 4 naalden I-cord. Uitleg vind je in deze blogpost. Daarna begin je met meerderen. Dus 3 steken recht breien, 1 steek meerderen en 3 steken averecht afhalen. Deze meerdering herhaal je iedere 7e naald. Zo meerder je de ene keer aan de linkerkant van je sjaal en de andere kant aan de rechterkant van je sjaal. Het middendeel brei je alleen maar recht en daar ontstaat dus het ribbelpatroon. Na 40 centimeter breien op deze manier ben ik gaan minderen. Ook dat doe je weer iedere zevende naald. Je breit dan eerst je I-cord van drie steken en breit daarna 2 steken samen. Zo ga je verder tot er nog 6 steken op je naald staan. Dan brei je 4 pennen I-cord en hecht je je steken af.

Het is een makkelijk patroon en je kunt naar hartenlust variëren. Dikkere wol, langere sjaal, net wat je leuk vindt. Het is ook een fijn patroon om restjes wol op te maken.

Voor dit breiwerk gebruikte ik voor het eerst de toerenteller die je hierboven op de foto ziet. Steek je breinaald door de eerste ring en steek iedere toer steeds één ring verder. Bij dit breiwerk meerder je dus als je breinaald in de 7e ring zit en daarna begin je weer in de eerste ring. Ik vond het heel fijn werken. (En een beetje sluipreclame, de toerenteller is ook te koop in onze winkel).

Weer een werkje af, even verzinnen wat ik nu zal gaan maken. Maar eerst moet ik eigenlijk een heleboel stoofperen gaan wecken, want de oogst is weer goed dit jaar.

Fijne dag!
Marie-Louise

Bandweven met een weefkam

Een paar jaar geleden kocht ik op vakantie in Denemarken een weefkam. En daarna deed ik een poging om een bandje te weven met die weefkam, maar je weet hoe het gaat, je eerste bandje is meestal niet zo mooi. En dan belandt zoiets bij mij al snel achter in de kast. Toch kwam ik af en toe op internet hele mooie bandjes tegen, bijvoorbeeld bij deze talentvolle dame: Klikkerdeklik. Ik wilde dat ook leren! Dus ik kocht wat mooie kleuren linnen, keek wat filmpjes op youtube en deed weer een poging. En nu ging het veel beter. Ja, ja, we weten het wel: Oefening baart kunst!

Het leuke van zo'n weefkam is dat je met weinig spullen al snel een mooi resultaat hebt. Geen ingewikkelde weefgetouwen, maar alleen een weefkam, een spoel om wat draad op te winden en een klemmetje of veiligheidsspeld om je weefsel vast te kunnen maken.

Actiefoto:) Ik heb de draden vastgemaakt aan het gebint in de kamer, maar buiten aan een tak kan ook, of aan een tafelpoot ofzo. Het andere uiteinde maak je vast aan je broekriem, of met een stukje touw om je middel. Dan de boel straktrekken en weven maar.

En dit is het resultaat.

Voor je het weet heb je een heleboel bandjes geweven. De hamvraag is natuurlijk, wat doe je met die bandjes? Wat dacht je van een boekenlegger, schoenveters, als lintje om een cadeautje mooi mee in te pakken, als chique lusje aan een handdoek, of als armbandje. En omdat het van linnen (of katoen) is gemaakt zijn de bandjes ook heel stevig, echt heel handig om van alles mee vast te maken.

Ik ga nog even oefenen (maar eigenlijk moet ik gaan koken).

Fijne avond!

Marie-Louise