Elisabeth van de blog Busy Bessy 2 organiseert dit jaar een bloghop en daar doe ik graag aan mee. Het eerste bericht heeft als onderwerp muziek en dat is heel iets anders dan mijn gebruikelijke berichtjes over handwerken, tuinieren of koken.
Ik moet jullie iets bekennen, ik bespeel al jaren een instrument. Niet zo'n hip iets als een gitaar waarbij je quasi laconiek kunt zeggen, "o ik begeleid je wel even op mijn gitaar". En ook geen sexy saxofoon, waarop je fantastische loopjes kunt spelen en daarbij ook nog heel swingend kan bewegen.
Nee, ik speel blokfluit. Als mensen vragen of ik een instrument bespeel komt het er meestal enigszins verontschuldigend uit, ja blokfluit dus. Naast de banjo toch wel één van de meest lullige instrumenten om te bespelen. Vaak krijg ik als reactie, "O, dat heb ik ook gespeeld en daarna koos ik een echt instrument.....".
Blokfluit is gewoon een heel leuk instrument om te bespelen. Groot voordeel is ook dat je het overal mee naar toe kunt nemen. In mijn jeugd speelde ik ook op een orgel, en dan ben je veroordeelt tot de huiskamer. Maar blokfluiten kan altijd. En ook samen met je kinderen kan je dan lekker een eindje wegtoeteren.
Dit is mijn blokfluit collectie. De kleinste is de sopranino. Die klinkt heel hoog en daar kan je het beste op oefenen als er verder niemand in de buurt is.
Dan de sopraan, de blokfluit waar menigeen op heeft leren fluiten. Ze zijn er voor de beginner ook in kunststof uitvoering en die kunnen desnoods in de vaatwasser. Mijn sopraan is van buxushout en fluit heerlijk.
Nog een maatje groter is de alt. Deze klinkt een stukje lager en ligt daardoor voor de luisteraar fijn in het gehoor.
En mijn grootste blokfluit is de tenor. Heerlijke fluit, maar ik kreeg toen ik hem net had wel kramp in mijn vingers omdat de gaten zover uit elkaar zitten.
Er zijn nog veel grotere blokfluiten zoals de bas en sub-bas, maar die bezit ik niet.
Sopranino
Tenor
En het allerleukste van blokfluit spelen is dat je het met een groep kunt doen. Ik speel al jaren in hele leuke groep. Lekker met elkaar muziek maken en één maal per jaar een uitvoering.
Het bijzondere van muziek vind ik ook dat iedereen dezelfde taal "spreekt". Ook al begrijp je elkaars spreektaal niet, zet bladmuziek neer en je kunt samen musiceren.
En dan je geheugen, dat zit vol opgeslagen melodieën en liedjes. Bedenk maar eens hoeveel liedjes je mee kunt neuriën, dat zijn er ontelbaar veel en dat kunnen je hersenen blijkbaar heel makkelijk onthouden. Van muziek maken en luisteren wordt je gewoon blij!
Fijne dag!
Marie-Louise
En voor de andere bijdragen over muziek verwijs ik graag naar
Busy Bessy 2.
Ik ben wel eens jaloers op mensen die noten kunnen lezen en zelf muziek kunnen maken. Onze kinderen hebben wel muziekles gehad maar zijn nooit verder gegaan, best jammer.
BeantwoordenVerwijderenOh, wat leuk die blokfluiten! Dat roept herinneringen op. Ik kreeg op de basisschool blokfluit les en kon toen best een aardig deuntje fluiten.
BeantwoordenVerwijderenIk wist niet dat er zoveel verschillende soorten blokfluiten zijn. Weer wat geleerd. Het lijkt me zo gezellig en ontspannend om samen met een groepje mensen muziek te maken.
BeantwoordenVerwijderenIk had een collega die ontzettend goed met zo'n kleine fluit overweg kon... Hij kon adembenemend spelen en de melodieën dartelden eruit. Sindsdien denk ik nooit meer 'kleinerend' over een blokfluit!
BeantwoordenVerwijderenOp de PA heb ik ook blokfluit moeten spelen, maar het was niet zo mijn ding.
Fijn dat je in een groepje muziek maakt, dat lijkt me heel inspirerend!
O, blokfluit! Wat vertel je er mooi over! Zelf heb ik daar vroeger inderdaad muziekles mee gehad, met grote moeite en ook wat tegenzin. Later, toen ik op de pedagogische academie zat, was ik heel blij dat ik dat toch al gehad had... Maar het is niet mijn ding. Ik zag 'm gisteren nog liggen op zolder en vroeg me af waarom ik 'm nog steeds heb... Fijn dat jij er zoveel plezier aan beleeft!
BeantwoordenVerwijderenAls kind heb ik twee jaar blokfluiten gehad en de alt vind ik ook heel mooi.
BeantwoordenVerwijderenLater orgel en pianoles gehad. En wat je schrijft over dezelfde taal die je ' spreekt' klopt ook!
Wat leuk! Het grappige is dat op een basblokfluit de grepen minder ver uit elkaar liggen meestal, doordat een bas meer kleppen heeft.
BeantwoordenVerwijderenHet plezier van samen muziek maken in een groep(je) is heel herkenbaar.
Dat is juist leuk. Ik heb als kind blokfluit geleerd en ik vond dat echt leuk. Later op de PA heb ik er veel voordeel van gehad en trouwens ik heb hem voor de klas volop gebruikt. Dat vonden de kinderen leuk. Ik ook. Ik had graag met altfluit verder willen gaan, maar daarvoor, werd me gezegd, waren mijn handen te klein. Ik denk nu nog wel eens dat ik best blokfluitles zou willen krijgen
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk, muziek maken. Tja, vroeger moest je (i.i.g. bij onze muziekschool) 2 jaar muziekonderwijs volgen, voordat je een instrument mocht kiezen. Dat hield in noten leren lezen, een aantal instrumenten leren bespelen (zoals inderdaad blokfluit, maar ook triangel en xylofoon), en wekelijks 2 uur lang les in klassieke muziek. Dus dat "en daarna koos ik een echt instrument..." begrijp ik ergens wel. Op de middelbare school speelde ik nog graag blokfluit tijdens vieringen met Pasen en Kerstmis e.d. Ik heb mijn blokfluit nog altijd, maar heb er al vele jaren niet meer op gespeeld.
BeantwoordenVerwijderenBlokfluiten blijft leuk om te doen, al komt dat bij mij met vlagen.
BeantwoordenVerwijderenIn de klas gebruikte ik hem veel, in de bovenbouw liefst de alt 😉
Wat een leuk blogbericht, heel informatief. Die heel grote fluit lijkt mij iets minder makkelijk mee te nemen dan die kleine (wat een verschil!), maar inderdaad, altijd nog veel makkelijker dan een orgel. Het is helemaal waar dat de taal van muziek overal op de wereld hetzelfde is, een mooie gedachte.
BeantwoordenVerwijderenWat grappig dat jij je bijna gaat verontschuldigen als je zegt dat je blokfluit speelt.
BeantwoordenVerwijderenEn wat leuk om te lezen dat er hele groepen bestaan en dat jullie ook uitvoering hebben 1x per jaar, dat wist ik allemaal niet
Wat een leuk initiatief he, die favorieten, ik lees zoveel dingen waar ik het bestaan niet van af weet.