Mijn zus en ik hebben dus een winkel, al weer zo'n 13 jaar. In het verleden gaven wij kwistig plastic tasjes mee aan onze klanten, want ja, dat is beleefd en de meeste mensen namen zelf geen tas mee. Toen werd, alweer bijna twee jaar geleden, het plastic tasje in de ban gedaan door de regering. Er moest voortaan betaald worden voor de tas. Dat vond ik eigenlijk een heel goed idee. We merkten direct het verschil. Bijna niemand wilde meer een tas waar je voor moest betalen. Nadeel is wel dat we nog steeds met ons restant plastic tassen lopen te leuren, maar vooruit, ieder voordeel heeft zijn nadeel of zo iets. En weet je wat ik nou zo waardeloos vind, dat er vrijwel direct winkels kwamen waar je voor een tasje maar 1 of 2 eurocent hoefde te betalen. Daarmee leek het wel weer heel erg op een gratis plastic tasje. Tegenwoordig geven wij wel af en toe een papieren tas mee aan een klant, maar die schijnen net zo slecht voor het milieu te zijn als de de plastic variant. Ik weet het niet, ze zijn voor ons wel ongeveer 10 keer zo duur. Dus dat is nogal een nadeel.
Maar waar gaat dit tassenverhaal heen vraag je je af. Nou, dat zit zo. Sinds het tassenverbod ben ik aan het naaien van tasjes begonnen. Hartstikke leuk, snel en simpel. Kijk maar.
Neem stevige katoen en een handvat van keperband.
Even lekker onder je naaimachine doorracen en de tas is af!
Zo kom je nog eens van je restanten stof af.
En het patroon vind je
hier bij Purl Soho. Een hele mooie website vol inspirerende ideeën.
Dus allemaal lief zijn voor het milieu en zelf een tas meebrengen als je boodschappen gaat doen!
Groetjes, Marie-Louise
Geen opmerkingen:
Een reactie posten