woensdag 17 oktober 2018

Stoofpeertjes koken en een dierbaar kookboekje

Dit is zo'n blogpost waarvan ik denk, is het wel de moeite waard? Weet niet iedereen allang hoe je lekker stoofpeertjes kookt? Denken ze niet allemaal, dit is toch niets nieuws? Misschien wel, maar laat ik het dan in het ieder geval maar voor mijn kinderen opschrijven, mochten ze later ooit stoofperen willen koken, kunnen ze altijd even op mijn blog kijken hoe het ook alweer moest. En voor wie wekelijks stoofperen kookt, sla dit bericht rustig over.

Vroeger, voor het blog-tijdperk, schreef mijn moeder een multomapje vol met recepten voor mij. Mijn zus maakte er mooie tekeningen bij en dat mapje gebruik ik nog steeds.



In de loop van de jaren hebben ook een paar tantes en mijn nichtje er nog recepten ingeschreven. Zo is het een soort poesie-album met recepten in plaats van versjes geworden. Het mapje ligt me zeer aan het hart. Of ik ooit zo'n soort boekje voor mijn dochters vol zal schrijven weet ik niet, maar ze hebben alvast dit blog (of is het deze blog?) waar ze mijn recepten op terug kunnen vinden.

Nou daar komt ie: Stoofpeertjes. Voorwaarde voor dit gerecht is dat je een hele middag thuis bent, want het kost even tijd. En je hele huis gaat er lekker van ruiken.



Pluk eerst de boom leeg, of koop minimaal 2 kilo stoofperen bij de groenteboer (1 kilo is niet de moeite). Dan ga je rustig ergens zitten met je pan en een schillenmes. Schil alle peertjes, snijd ze in vieren en haal het klokhuis er ruim uit. Je wilt namelijk geen peertjes met harde stukjes klokhuis erin. Ook als je ergens steencellen ziet zitten (die harde korreltjes) snijdt je die weg.


Doe de peren met een klein laagje water in een pan. Strooi er wat suiker over. Ik gebruikte 4 eetlepels rietsuiker. Doe er 2 theelepels kaneel en 4 kruidnagelen bij. Dat is eigenlijk alles.

Nu de peren aan de kook brengen en met de deksel op de pan heel zachtjes laten sudderen.


Na twee uur sudderen beginnen ze al lekker te kleuren. Nu is het tijd om de deksel van de pan te laten en ze nog verder in te laten koken. Dan worden zo ook nog roder van kleur.


En zo zien ze er bij mij dus uit als ze nog zo'n 1,5 uur zonder deksel hebben geprutteld. Het sap is nu lekker ingekookt. Hier thuis is iedereen er dol op. Warm of koud bij het eten, maar ook lekker met vanillevla. Je kunt de peertjes ook prima wecken als je grote hoeveelheden moet verwerken. Maar twee kilo is er hier zo doorheen.

Sommige mensen doen ook wat rode wijn of bessensap bij de peertjes, dan worden ze nog roder, maar ik vind ze zo ook al heel lekker.

Ik denk dat ik die rode wijn nu maar zelf lekker op ga drinken.
Fijne Avond!
Marie-Louise

5 opmerkingen:

  1. Alleen al het laten zien van je mooie receptenboekje is dit blogbericht meer dan waard! Wat mooi om dit te hebben, te koesteren..
    We hadden vroeger thuis een hele grote moestuin en we maakten veel in via wecken. En ja, ook stoofperen.. Maar ik had er toen niet zoveel mee. Maar nu vind ik het leuk! Ik ben blij met je recept, dankjewel.. ga het echt weer eens doen.
    Groetjes, Elizabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Superleuk dat boekje. Ik schrijf mijn (succes)recepten op in een boekje voor mijn kleinkinderen. Helaas kan ik niet tekenen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vind zulke boekjes schitterend, en stoofperen mmmmmmm........smullen !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De stoofpeertjes zien er lekker uit, krijg er gelijk trek in. En dat boekje, ik begrijp dat je dat koestert. Samen beslist een blog waard hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ze zien er heerlijk uit. Ik ben niet zo goed in het koken van stoofpeertjes, bij mij hoeven ze nooit zo lang op te staan, ze zijn al heel snel gaar. Mooi rood lukt ook niet zo goed. Dus je ziet, helemaal niet verkeerd om er een blogbericht aan te wijden. Dat schriftje met recepten is heel erg leuk en ik snap dat het je dierbaar is. Groetjes en een fijn weekend, Anita

    BeantwoordenVerwijderen