Appeloogst

Toen we hier pas woonden kochten we vier fruitbomen; twee appels en twee peren. De ene appel was een Elstar en de andere een Goudrenet. De Elstar geeft al een aantal jaar heerlijke appels. De Goudrenet droeg vorig jaar voor het eerst vrucht. Maar al aan de boom zagen we dat de appels helemaal niet op een Goudrenet leken. Ze zijn zelfs heel vroeg rijp. De appels hebben een mooie blos en verkleuren snel van groenig naar geel. Ze worden dan helaas ook al melig, dus het is geen bewaarappel.

Vandaag hebben we de appels van deze boom geoogst. Het is het tweede jaar dat we oogsten, dus dat beloofd wat voor in de toekomst. Ik heb echt geen idee wat voor appel het is. Geen James Grieve, want daarvoor zijn ze te rood, maar wat dan?

De beschadigde exemplaren heb ik verwerkt tot appelmoes. We geven ook nog maar wat weg en eten natuurlijk zelf ook wel wat op, maar dan nog. Het is nu al bijna 40 kilo. 

Omdat het weer best mee viel kon ik zelfs buiten appelmoes koken op mijn nieuwe kooktoestel. Er was wat dood hout uit de beuk gewaaid, genoeg om de appelmoes gaar te koken. 

Het werkt echt heel goed, alleen ruik je na afloop wel als een padvinder die een hele avond bij het kampvuur heeft gezeten.

Je schijnt ook appelpartjes te kunnen wecken in appelsap en water, lekker voor door de yoghurt en de vla. Ik zal eens gaan kijken op internet. Dat is misschien nog een idee.

Voorlopig hoef ik me niet te vervelen.

Fijne dag!

Marie-Louise